Je rijdt met drie toppers op kop in de Ronde van Vlaanderen, maar bent zelf evenmin een misselijke coureur. Wat heet: je bent op papier de sterkste sprinter. Rik van Steenbergen is de naam, het is 27 maart 1955 en de medevluchters heten Bernard Gauthier, Hugo Koblet en wereldkampioen Louison Bobet.

Naar finishplaats Wetteren is het nog enkele kilometers als het viertal bij Wichelen het spoor over moet. Het kan niet. Althans, niet op een legale manier want er nadert een trein en spoorbomen versperren de doorgang.

De renners kunnen over de bomen heen of er onderdoor, maar dat mag dus niet. Bobet, Koblet en Gauthier doen het toch en Van Steenbergen blijft uiteindelijk niet achter. ‘In België was zoiets verboden, dus ik talmde wat’, laat Rik I optekenen op Rondevanvlaanderen.be. ‘ Maar uiteindelijk had ik geen keuze meer. Ook ik klom over de slagbomen. Iets later kwam BWB-commissaris Van Kerckhove met zijn dikke ‘moustache’ me vertellen dat ik gedeclasseerd zou worden. Dat deed lood in mijn benen slaan.’

Naar verluid kregen ook de andere drie van de commissarissen bericht dat ze ‘op eigen verantwoordelijkheid de laatste kilometers overbrugden’ maar op met name Bobet maakte dat blijkbaar weinig indruk.

Karel de Baere - Belgian Chewing GumMaar de beste sprinter raakte van het incident van slag en gaat veel te vroeg aan. Van Steenbergen: ‘In de spurt, die ik nooit had mogen verliezen, werd ik slechts derde. Een vreselijke ontgoocheling.’

Van declassering is geen sprake, blijkt na afloop. De commissarissen dienen geen officiële klacht in en de mogelijke winnaar, nummer vijf Karel de Baere, is wellicht ook wat van slag en laat dat ook na. Vreemd, vindt Herman Chevrolet in ‘De Flandriens: opkomst en ondergang van een wielersport’. Had De Baere wel geklaagd, dan was hij volgens Chevrolet in de boeken gegaan als winnaar van de Ronde van Vlaanderen van 1955.

Jos van Nierop
Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)