Als je na een lokaal rondje rond de kerk de kroeg bezoekt die het dichtst bij de meet ligt en daar vraagt naar de grote namen in onze wielerhistorie hoor je vaak dezelfde namen: Rini en Woutje Wagtmans, Wim van Est, Joop Zoetemelk, Gerrie Knetemann, Jan Raas en Jan Janssen. Er zijn natuurlijk meer renners die op het puntje van de tong liggen en die thuis horen in het collectieve geheugen. Er zijn echter ook grote namen die uit dit parate deel verdwenen zijn. Zegt de naam Voorting u nog iets?

Connaisseurs springen nu op uit hun makkelijke stoel om mij te betichten van heiligschennis en ze hebben gelijk. Natuurlijk horen wij Gerrit Voorting nog te eren als een van de beste Nederlanders in La Grande Boucle. Als we een klassement ‘Maillot Jaune’ opmaken staat Gerrit Voorting gedeeld vierde, samen met Wim van Est. Beiden reden vier dagen in het geel. Beiden zongen een nummer over de Tour de France*.

Ik wil het dan ook niet hebben over alleen Gerrit, maar juist ook over Adri Voorting. Beide broers maakte vanaf 1953 tot 1960 gezamenlijk deel uit van het profpeloton. Tijdens het wegkampioenschap van ’54 brachten ze ons het verhaal van een broedermoord; het verhaal van Kaïn en Abel. Weliswaar met de kanttekening dat jongere broer Adri de rol van de oudere Kaïn op zich had genomen. Leest en huiver…

Zwarte Gerrit was een ideale ploeggenoot. Rustig, bedaard en nooit te min om voor iemand te werken. Mocht de mogelijkheid zich voordoen, dan ging Gerrit voor eigen kans. Adri was theoretisch de ideale wielrenner: inhoud én een scherpe finish. In de praktijk had hij een hekel aan hard labeur en buiten wedstrijden ging hij alleen hard achter de dames aan in plaats van achter de derny.

In de finale van het Nederlands Kampioenschap op de weg 1954 reden vier man op kop. De gebroeders Voorting, Woutje Wagtmans en Wim van Est. Adri Voorting was zojuist bijgehaald door de drie, nadat hij lang voorop had gereden met een maximale voorsprong van 4 minuten. Op zijn zachtst gezegd was het beste er wel af bij Adri: Holle ogen en vierkante wielen. Gerrit complimenteerde zijn jongere broer met zijn knappe uitval en sprak af hem uit de wind te houden zodat hij in de kopgroep kon blijven zitten. Als Adri dan alleen nog even de sprint wilde aantrekken voor zijn grote broer…

Kort voor de meet zit Van Est niet bepaald fris meer. Wout Wagtmans demarreert een aantal keer, maar Gerrit heeft zijn zinnen op de nationale titel gezet en haalt hem keer op keer terug. De koers is gelopen en we gaan sprinten. Het kampioenschap kan Gerrit niet meer ontlopen, kat in het spreekwoordelijke bakkie. Te ver voor de verlossende kalklijn vertrekt Adri vanuit laatste positie. Je kan de gedachten van Gerrit bijna lezen: ‘Rare manier van een sprint aantrekken, lijkt meer een demarrage. Verrek,

[censuur]…’. Adri wint met een kleine voorsprong. Adri is Neerlands kampioen.

Zoals het een bijbels verhaal betaamt overwint het goede. Gerrit bemoeit zich niet meer met Adri. Draagt in ’56 en ’58 in totaal vier dagen de gele trui en verdient terecht een plek in de wielerhistorie. Adri wint op zijn beurt nog geen bak bier bij eender welk criterium. In 1961 raakt Adri bij een verkeersongeluk zwaar gewond en ligt 6 dagen en nachten in coma voor hij het leven laat. Met Gerrit aan zijn bed.

Bronnen: wielersport.slogblog.nl en hsvdekampioen.nl.

* Gerrit Voorting zong ‘De Gele Trui’:

refr.:
Waar knokken we voor, waar vechten we voor
Voor de gele trui
Waar trainen we voor en waar pezen we voor
Voor de gele trui
En win je de sprint, dan krijg je een zoen
Daarvoor alleen al zou je ’t doen
Dus knokken we door, en pezen we door
Voor de gele trui

Als je vooraan zit en je gaat goed
Dan juicht er iets in je, dan tintelt je bloed
De kopgroep, die sleurt je dan naar de baan
Misschien kom je daar wel als eerste aan

refr.

De stem van Cottaar vertelt van de (?)
Ravijnen of cols op, wat een gezwoeg
Jaloers ben ik niet op zo’n erezoen
Want dat zal ik straks thuis wel beter doen

refr.

En win je de sprint, dan krijg je een zoen
Daarvoor alleen al zou je ’t doen
Dus knokken we door, en pezen we door
Voor de gele trui…

Bas Van Eijk
Laatste berichten van Bas Van Eijk (alles zien)