Bron: art4racing.com

Het is een beetje vloeken in de Nederlandse kerk. En dat op zondag. Ik weet dat het erbij hoort, maar toch: ploegentijdritten. Ik beken: ik heb er niets mee. Natuurlijk is het intrigerend om te zien hoe de zwakke broeders in een ploeg de kopman tot wanhoop kunnen drijven; natuurlijk is een anekdote over Maarten Ducrot die zijn hele ploeg laat wachten voor een keiharde band vermakelijk, maar toch.

Nee, wielrennen is zeker geen individuele sport, je moet het met de hele ploeg doen, maar daar waar ik wel kan genieten van gewone tijdritten – en als het even kan dan wel een echt lange, dus niet een luizige 42 kilometer zoals in deze Tour, vraag ik me bij een ploegentijdrit altijd af: waarom? Ik vind het daarom ook niet meer dan logisch dat de Nederlandse schaatsers die discipline de afgelopen jaren totaal veronachtzamen. Daar verandert geen Erben Wennemars wat aan. Schaatsen en wielrennen doe je in je eentje of in een peloton.

Bij klimtijdritten heb ik dat overigens ook; het mooie van een berg oprijden schuilt er juist in dat het géén man tegen man gevecht is, zoals altijd wordt beweerd, maar een razend ingewikkeld tactisch steekspel. En spel waarin je ook niet-klimmers, omdat ze per ongeluk de leiderstrui dragen of omdat ze op het eerste het beste heuveltje nu eenmaal die bolletjestrui hebben veroverd, de strijd aan ziet gaan met de echte specialisten en dan vaak verrassend ver (mee) ziet komen.

De ploegentijdrit is zeker bijzonder, dat wil ik niet ontkennen, maar als we dan toch alle disciplines van het wielrennen in de grootste ronde willen terugzien, jaag het peloton dan ook de baan op, en dan niet laf twee rondjes vlak voor de finish, maar plan een heuse baanetappe – met extra punten voor de groene trui en als het even kan bonificatieseconden volgens een systeem dat alleen echt ingewijden begrijpen. Voor het zand en de steentjes uiteraard een slotrit door het onverharde deel van het Bois du Boulonge, mountainbike optional.

Dus je kijkt niet, vanmiddag?

Pardon? Het is koers! We kijken alles.

Henri Drost
Laatste berichten van Henri Drost (alles zien)