Onze Belgische blogger Matthias Vangenechten heeft zich de afgelopen weken verdiept in het etappeschema van de Giro d”Italia en heeft het vormpeil van de diverse podiumkandidaten op haast wetenschappelijke wijze ontleed. Hoewel hij normaal gesproken een voorliefde heeft voor het afbreken en afkatten van Nederlandse renners, richt hij zich in deze Giro-voorbeschouwing op drie andere onderwerpen. In zijn eigen woorden: “De essentie van een grote ronde is te herleiden tot drie belangrijke aspecten: wie wint de ronde, hoe gaan de Belgen presteren en wie wordt de rode lantaarn? Alle antwoorden krijgt u hier.”

giromeisjesDe Giro d’Italia . Of om het met het aloude adagium te zeggen: “Napels zien en Renaat Schotte zal weer drie weken het volk entertainen.” De kans dat een Italiaan dit jaar de Giro wint en niet Vincenzo Nibali heet, is klein. De Italiaan van Astana heeft een superformatie rond zich om in de bergen de degens te kruisen met het Team Sky van Bradley Wiggins. Deze laatste kan onder meer op de diensten rekenen van Henao Montoya en Rigoberto Uran. Deze twee Colombianen zouden in menig team kopman zijn. Om Lotto-Belisol niet te noemen, al zou daar elke renner van Sky deze Giro kopman zijn.

Wij zien de bui al hangen. Het verloop van een etappe met aankomst bergop in de Giro zal dit jaar zeer eenvoudig zijn. Christian Knees (Sky) en Danny Pate (Sky) rijden op het vlakke een snoeihard tempo zodat elke zin om aan te vallen bij de concurrentie wordt weggenomen. Bij de eerste meters bergop neemt Dario Cataldo (Sky) het over voor zo’n vijf kilometer om dan afgelost te worden door Kanstantin Sivtsov (Sky) die het ook weer zo’n vijftal kilometer zal volhouden. Wanneer hij van kop gaat, blijken enkel nog Henao Montoya (Sky), Uran (Sky), Wiggins (Sky), Nibali en Santambrogio te kunnen volgen. Peter Stetina en Beñat Intxausti hebben dan net de rol moeten lossen.

Henao en Uran spurten vervolgens naar boven en op twee kilometer van de top zitten enkel nog Nibali en Wiggins in hun wiel. Werk gedaan en de twee Colombianen bollen rustig naar de finish en komen als vierde en vijfde aan. Wanneer ze aankomen, zien ze Wiggins in zijn roze trui al wat fietsen op de rollen om het herstel te bevorderen. Heus niet moeilijk om het wedstrijdverloop van een willekeurige bergrit in een etappewedstrijd te voorspellen.

Santambrogio verrast
Kortom, Wiggins en Nibali zijn topfavoriet voor de eerste plaats. Wie derde wordt, ligt moeilijker. Als we de Blanco-ploegleiding mogen geloven Robert Gesink. Maar omdat we ons laatste greintje geloofwaardigheid niet op het spel willen zetten, geloven wij dat wijselijk niet. Of is dit een afleidingsmanoeuvre om de druk van de schouders van Steven Kruijswijk te halen? Waarschijnlijker. Enige sympathie voor Kruijswijk kunnen we niet onderdrukken. Gewoon een jongetje van om de hoek dat hard kan fietsen. Geen franjes, moge hij zijn benen van 2011 weer terugvinden.

De man die voor de verrassing kan zorgen is Mauro Santambrogio (Vini Fantini), een 28-jarige Italiaan gespecialiseerd in de lastigere Italiaanse eendagswedstrijden en die sinds dit jaar ook plots in etappewedstrijden klimmers als Contador en Nibali het vuur aan de schenen kan leggen. Met Danilo Di Luca en Stefano Garzelli heeft hij alvast twee ervaren rotten als ploegmaats die weten wat een renner zeker nodig heeft om een Ronde van Italië te winnen.

Fjodor Giro 2007Bij Lampre is het uitkijken naar de Pool Przemyslaw Niemiec. Al zal die wel moeten knechten voor Michele Scarponi, Girowinnaar na het schrappen van Alberto Contador. En in Luik-Bastenaken-Luik al bewezen op niveau te zijn. Scarponi viel vorig jaar net naast het podium in de Giro ten voordele van Thomas De Gendt. Die Giro werd gewonnen door Ryder Hesjedal, een zeldzame Canadees die fietsen leuker vindt dan ijshockey. Hij wordt dit jaar logischerwijs als kopman uitgespeeld bij Garmin. Maar onder ons gezegd en gezwegen: eigenlijk is Hesjedal maar bliksemafleider voor de talentvolle Peter Stetina die het hiërarchisch stelsel binnen Garmin deze Giro gaat omgooien.

Andere namen voor uw TourChampion of Wielerprono? Altijd van de partij in de Giro: Domenico Pozzovivo. Al brak die in de Ronde van Trentino nog twee ribben. Bij AG2R is het verder nog uitkijken naar het Colombiaanse jonge geweld Carlos Betancurt. En alsof er nog niet genoeg Colombianen zijn, hebben de Giro-organisatoren een wildcard uitgedeeld aan Colombia-Coldeportes. U mag uit hun negenkoppige selectie zelf een naam uitpikken die deze Giro op zijn kop gaat zetten. Pantano bekt voor een klimmer anders niet slecht.

Uiteraard zullen we naar goede gewoonte de toekomstige Girowinnaar wel vergeten te vermelden zijn, maar dat Cadel Evans geen podium zal rijden, wist u al.

De Belgen
Over de Belgen kunnen we kort zijn. Helaas. De tijd dat we konden rekenen op kleppers als Wim Vanhuffel, Rik Verbrugghe of Christophe Brandt die met een plaats bij de beste 15 de Belgische eer hoog hielden in de Giro ligt al een tijdje achter ons. Al mocht de derde plaats in het eindklassement van Thomas De Gendt er vorig jaar ook wezen. Zijn Stelvioons exploot heeft helaas Jurgen Van den Broeck niet kunnen overtuigen om de Tour links te laten liggen en voor de Giro te kiezen. De vaderlandse hoop rust nu op de schouders van Francis De Greef. Vorig jaar nog verdienstelijk negentiende in de Giro, trouwe knecht maar ooit gebrandmerkt als de nieuwe grote Belgische rondehoop. Dit kan hij niet zomaar afgeleerd zijn.

Wanneer De Greef het zou laten afweten en Jens Keukeleire geen rit weet te winnen, hebben we nog een Brits alternatief. Belgen zijn immers altijd erg goed in het adopteren van lievelingen. En zo worden we wel genoodzaakt via een omweg iets te zeggen over de massasprints. Mark Cavendish, rijdende voor het Belgische OmegaPharma-Quickstep, zal zijn ritoverwinningen niet zomaar op een presenteerblaadje krijgen. Alleen al omdat Roberto Ferrari meedoet. En ook omdat John Degenkolb, Matthew Goss, Nacer Bouhanni, Elia Viviani, Giacomo Nizzolo, Sacha Modolo en – omdat we Belg zijn – Kenny Dehaes graag het leven van Cavendish zuur zullen maken.

Rode Lantaarn
Het is niet evident om rode lantaarn te worden na drie weken koersen. Het is een evenwichtsoefening om U tegen te zeggen. Enerzijds traag genoeg rijden om voldoende tijd te verliezen en anderzijds niet te traag rijden om niet buiten tijd aan te komen. Eén keer per ongeluk in een lange ontsnapping zitten die het einde haalt, kan al fataal zijn. Voer voor specialisten. Iets voor bollebozen die in volle beklimming probleemloos de tijdslimiet kunnen berekenen zonder rekenmachine.

Kortom, rode lantaarn worden is maatwerk. Te zwaar voor de Griek Ioannis Tamouridis die halfweg er de brui aan zal geven en te makkelijk voor de niet te onderschatten Est Tangel Kangert die zich al knechtend bij de beste 30 zal weten te fietsen. Om niet verder om de hete brij te draaien één naam: Tiziano Dall’Antonia. Zo, laat die Giro maar beginnen!

Dit artikel verscheen eerder ook op extrasport.be

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)