Je ziet ze zo vaak. Groepjes renners op zondagochtend. Snelle fietsen, nauwe pakjes, gladde benen. Allemaal eender. De serie ‘waarom wij fietsen’ gaat over zulke renners, fictief bijeengebracht. Onder de gelijkheid van de koersliefde ontdek je al snel het verschil. Ieder heeft zijn unieke redenen om te gaan fietsen. Hier de reden van Marijn de Vries, de tweede renner uit deze door het toeval bijeengebrachte groep van 13 fietsers.

Marijn de Vries is journalist en wieleranalist voor de NOS. Ze was van 2009 tot 2015 professioneel wielrenner en reed onder meer voor Lotto-Belisol, Giant-Shimano en Parkhotel Valkenburg.

In het geval van Marijn de Vries blijkt de liefde voor de koers niet los te zien van haar journalistieke carrière. ‘Ik heb geschiedenis gestudeerd, dat wat nu de master journalistiek is aan de RUG, in 2003,’ beschrijft de Vries. ‘In eerste instantie werkte ik losvast, bij het Jeugdjournaal en het Utrechts Nieuwsblad. Ik werkte voor verschillende Radio 1-programma’s. Daarna ben ik bij Holland Sport terecht gekomen. Ik begon daar in het jaar dat Matthijs van Nieuwkerk ermee stopte. In totaal heb ik er 2,5 jaar gewerkt, en in die periode heb ik ook mijn eerste fiets gekocht.’

‘Eigenlijk was het een combinatie van factoren,’ reflecteert ze op de reden waarom ze naar de fiets gedreven werd. ‘Ik was altijd wel geïnteresseerd in sport, maar ik had niet perse een bijzonder gevoel bij wielrennen. Ik kwam er in die tijd achter dat er wel ontzettend veel mooie verhalen in het wielrennen zitten en dat het een sport is met veel facetten. Veel meer dan je zou denken dan wanneer je die mannetjes in Frankrijk op een rijtje achter elkaar ziet fietsen. Bovendien, voor Holland Sport had ik regelmatig langere gesprekken met topsporters om te kijken wat ze dreef. Hoe ze dachten over de sport, en welke bijzondere aspecten er aan zaten. Dat vond ik echt fascinerend.’

‘Ik ging dus zelf fietsen, en vanaf het eerste moment ging dat blijkbaar heel goed. In het begin had ik dat zelf niet zo door. Maar er waren steeds meer mensen die dat tegen me zeiden. Ze vertelden me dat ik wedstrijden moest gaan rijden. Ik twijfelde. Ik dacht, ik ben bijna 30, moet ik dat wel gaan doen? Het niveau was heel hoog, dat wist ik. Zou ik dan meteen achter Marianne Vos moeten fietsen? En als een topsporter moeten leven? Toen kwam het plan om een documentaire te maken over mezelf rondom de vraag ‘kun je nog topsporter worden op je 30e?’. Ik had dan meteen een goede reden om met de juiste mensen contact op te nemen. En natuurlijk kon ik er op die manier ook snel achterkomen of het er wel of niet in zat.’

Was de koers dan helemaal niet met de paplepel ingegoten? ‘Nee, niet specifiek wat betreft fietsen,’ vertelt de Vries. ‘Bij ons in het gezin werden we wel gestimuleerd om te sporten. Mijn ouders zijn niet per definitie sportliefhebbers, al zijn ze dat door mij wel geworden en fietsen ze inmiddels beiden. Maar dat kwam later. Ik ben op latere leeftijd pas echt gaan fietsen. Maar ik vond het vanaf het eerste begin echt fantastisch.’

En wat is jouw verhaal? #waaromwijfietsen

De reeks columns ‘waarom wij fietsen’ komt voort uit interviews die Martijn Veltkamp hield voor het boek Leven in Cadans. Leven in Cadans ligt sinds 20 april in de boekhandel.

Foto Marijn de Vries: Gijs Versteeg.

Martijn Veltkamp