Nog 667,5 kilometer tot Parijs. En toch heeft Chris Froome de Tour klaarblijkelijk al gewonnen. Dat de Brit alle omstandigheden mee heeft, wordt gemakkelijk vergeten. Zijn succes zit hem in de details. Vaak zaken waar hij zelf niet veel verdienste aan heeft. Werd de Tour bijvoorbeeld per motor in plaats van per carbonnen racefiets verreden, dan zou Froome nooit de Tour winnen. Daar durven we veel voor verwedden. Kortom, kloppen die details niet helemaal dan kan hij Tourwinst op zijn buik schrijven. En zo zijn er wel meerdere ogenschijnlijk pietluttigheden in de Tour die wanneer ze ietwat anders zouden verlopen, het uitzicht van de Tour helemaal zouden veranderen.

CorsicaWat als de Tour een eendagswedstrijd was verreden op Corsica de laatste zondag van juni?

Dan zou het lange Belgische wachten op een nieuwe Tourwinnaar eindelijk beloond worden. Jan Bakelants zou zich nog onsterfelijker maken dan hij nu al is. Chris Froome zou op een anonieme 35ste plaats eindigen en alle opofferingen voor niets gemaakt hebben. En Bram Tankink zou op een verdienstelijke veertiende plaats eindigen en de geschiedenis ingaan als beste Nederlander in de Tour van 2013.

Wat als Wim Vanhuffel geen donker bier lustte?

Dan moest de Tour niet meer gereden worden. Vanhuffel zou niet via obscure Griekse ploegjes uit het wielrennen verdwenen zijn, maar zijn klimtalent zou na zijn glorieuze Giro van 2005 verder ontwikkeld worden. Vanhuffel zou zo in 2013 een gooi doen naar een derde Tourzege en bij Lotto-Belisol omringd worden door Belgische klimgeiten als Jurgen Van den Broeck, Stijn Devolder en Kevin Seeldraeyers. En van Froome en Contador zou geen sprake zijn. Die wijken uit naar andere grote rondes omdat ze zich kansloos achten tegen Vanhuffel.

Wat als de Tour geen bergetappes kende?

Bergetappes in de Tour is een uitvinding uit de 20ste eeuw. Veel renners worden hierdoor gediscrimineerd. Je zal maar niet kunnen klimmen en toch naar de Tour moeten. Omdat u intussen hoog wetenschappelijk en wiskundig onderzoek van ons gewend bent, sloegen we voor deze arme stakkers aan het hoofdrekenen en berekenden het huidige algemeen klassement in de Tour zonder bergritten.

Het algemeen klassement in de Tour op de drie bergritten na:

1 Roche
2 Klöden 26″
3 Jeannesson 1’15”
4 Navarro 2’26”
5 Talansky 4’04”
6 Froome 6’31”
7 Rui Costa 7’17”
8 Contador 7’31”
9 Kreuziger 7’34”
10 Mollema 7’49”

Zoals u kan merken, is Froome een erg overschat rennertje. Zonder bergen zou hij op minuten worden gereden. Terwijl de Ier Nicolas Roche 34ste staat in het algemeen klassement, zou hij tezelfdertijd eigenlijk ook kunnen afstevenen op een eerste Tourwinst. Enkel beletten de bergetappes hem dat. Als we verder naar deze top 10 kijken die de Tour toch in een geheel ander daglicht plaatst, zien we een collectief sterke prestatie van Team SaxoBank: de luxeknechten van Roche zijnde Contador en Kreuziger staan ook nog in de top 10.

Al is Roche nog niet thuis met oude rot Andreas Klöden en mogen de Fransen sinds lange tijd weer eens hopen op een Tourzege dankzij Arnold Jeannesson. Deze heren renners hebben de pech dat de Tour niet dit voorjaar is verreden wanneer alle bergritten zouden moeten afgelast worden wegens de sneeuw. Maar Roche is niet de enige die nadeel is berokkend. Ook Blel Kadri mag zich gedupeerd voelen. Zonder de tot nog toe verreden bergetappes stond hij aan de leiding in het bergklassement. Tot slot valt de puike tiende plaats van Mollema op in dit klassement zonder bergetappes. Als hij die stek tot in Parijs kan vasthouden, kan hij van een meer dan geslaagde Tour spreken.

Wat als Belkin nog Rabobank heette?

Dan viel Robert Gesink in de eerste grote valpartij van de Tour meteen uit met een paar gebroken ribben. Dan blokkeerde niet de bus van Orica-GreenEdge maar die van Rabobank de finish in de eerste etappe. Lars Boom zou dan nooit de twee eerste tussensprinten van de Tour hebben gewonnen. En dan vielen zowel Laurens Ten Dam als Bauke Mollema in de afdaling van de Pailhères. Mollema zou de strijd hebben moeten staken, Ten Dam zou gehavend Parijs halen en eindigen op een verdienstelijke 36ste plaats. Lars-Petter Nordhaug en Maarten Wynants hadden intussen ook al een voedselvergiftiging opgelopen. Maar niet alles is kommer en kwel. Heette Rabobank Belkin dan zat niet Tom Leezer maar Luis Leon Sanchez in de Tourselectie en redde deze Spanjaard de Tour door een overgangsetappe te winnen. Dat hij gelinkt wordt aan Jésus Losa, Michele Ferrari en Eufemiano Fuentes wordt dan maar al te graag met de mantel der liefde bedekt.

Wat als dopinggebruik in de Tour oogluikend zou worden toegestaan?

Leonardo Piepoli zou een comeback maken en meteen aangetrokken worden door Vacansoleil-DCM waar hij als speerpunt wordt uitgespeeld in het hooggebergte. Volgens Hilaire Van der Schueren is Piepoli genoeg maffia om het ver te schoppen. Danilo Di Luca wordt ook door Vacansoleil-DCM aangekocht, maar blijkt nog te groen achter zijn oren. Hij wordt verpatst aan Katusha. In ruil komt dokter Andrei Mikhailov van Katusha over met wie Van der Schueren nog heeft samengewerkt in de periode dat hij ploegleider was bij Unibet en Collstrop. Sinds zijn periode bij TVM die abrupt is gestopt in 1998 maakt Mikhailov immers grote sier in het peloton.

RiccòOok Riccardo Riccò gaat weer fietsen. Hij geeft zijn job als barman op en krijgt een contract aangeboden door Patrick Lefevere die ook aast op Stefan Schumacher. De Duitser trekt evenwel naar Astana waar Vinokourov renner-ploegmanager wordt. De agenda van Michele Ferrari zou weer vol zitten als nooit tevoren. Zo vol dat Roman Kreuziger bij zijn maandelijkse bezoek aan Ferrari’s praktijk soms tot twee uur in de wachtkamer moet zitten alwaar hij gelukkig een praatje kan maken met Enrico Gasparatto, Michael Rogers en Cadel Evans om de tijd te doden.

Alejandro Valverde zou ’s nachts wakker moeten gemaakt worden omdat zijn bloed te dik is en dat anders stopt met stromen. Iets wat herinneringen oproept aan zijn tijd bij Kelme. Bjarne Riis raadt zijn renners aan het toch niet zo ver te laten komen. Renners zouden niet meer moeten weglopen uit persconferenties getergd als ze zijn door de aanhoudende dopingvragen. Tourzeges zouden nooit meer afgenomen moeten worden. En voor Chris Froome blijft alles zoals het was. Knipoog!

Wat als er gewichtsklassen waren in de Tour?

We willen sport altijd maar eerlijker maken. Doping gebruiken mag niet, aan de klink hangen zeker niet en sneller rijden dan de tegenstand is al helemaal verboden. In plaats van te roepen langs de kant, willen we ons steentje bijdragen aan dit gevecht tegen windmolens. Daarom stellen we voor dat het wielrennen met gewichtscategorieën gaat werken. Het is niet eerlijk dat zware renners het moeten opnemen tegen lichtere renners in de bergen. Ongelijkheid ten top. Elke zichzelf respecterende sport werkt trouwens met gewichtsklassen. Dat creëert een strijd in de strijd en op de Olympische Spelen zouden er in de wielersport veel meer medailles te verdienen zijn. Enkel maken we het niet zo opzichtig als in vechtsporten door voor elke vijf gram verschil een gewichtscategorie te verzinnen. Hieronder onze indeling in gewichtscategorieën met de voorlopige top drie in deze Tour:

Supervlieggewichten (-60 kg):
1 Quintana 2 Rodriguez 3 Daniel Martin

Vedergewichten (-66 kg):
1 Mollema 2 Contador 3 Kreuziger

Weltergewichten (-72 kg):
1 Froome 2 Ten Dam 3 Fuglsang

Supermiddelgewichten (-79 kg):
1 Rogers 2 Morabito 3 Amador

Cruisergewichten (-86 kg):
1 Sieberg 2 Kristoff 3 Steegmans

Dariopierigewichten (+86 kg):
De top drie in deze gewichtsklasse is nog vacant.

En zoals u ziet, zorgt de opdeling in gewichtscategorieën ook automatisch voor een geheel ander klassement. Dit leidt tot een ongekende suspense op menig front. Renners zullen uitgeslapen moeten zijn om hun rechtstreekse concurrenten niet uit het oog te verliezen. Anderzijds moeten ze hun energie niet verliezen door te reageren op renners uit andere gewichtsklassen. Waar renners nu vaak in de bus rustig uitbollen in bergetappes, zullen ze ook daar moeten knokken voor hun plaatsje.

En dit zijn niet de enige voordelen die dit systeem biedt. Er is een doorgedreven democratisering van de Tour. Waar nu het winnen van de Tour voorbehouden is voor een klein kransje gelukkigen, wordt de Tour geen al te exclusieve aangelegenheid meer. De kans dat een renner zijn ultieme droom waarmaakt door de Tour te winnen, stijgt exponentieel. De hoogwaardigheidsbekleders die dienst uitmaken tijdens de podiumceremonie zullen nog meer handjes mogen schudden. En voor wielercommentatoren wordt het een extra uitdaging om in een massasprint de winnaars van alle gewichtscategorieën meteen te benoemen. Kortom, een meerwaarde voor iedereen.

Wat als de eindmeet stelselmatig een kilometer eerder werd getrokken?

Het concept van een wielerwedstrijd houdt in dat er zo snel mogelijk van punt A naar punt B moet worden gefietst. Waar dat punt B moet komen te liggen, daar is vaak niet over nagedacht. Dat bewijzen de zeventien bochten in de slotkilometer in bepaalde etappes. Die eindstreep had dus even goed een kilometer eerder kunnen getrokken worden. U kan zeggen: komt het nou echt op die kilometer aan? En of! Het Nederlandse wielrennen is hier de grootste dupe van.

Want wij Belgen hebben de oorzaak gevonden waarom er nooit een Nederlander een Tourrit wint. De eindstreep wordt altijd een kilometer te ver getrokken. Eigenlijk heeft Nederland deze Tour al drie ritoverwinningen geboekt. Twee met Niki Terpstra en één met Tom Dumoulin. Enkel legt de organisatie van de Tour de finish altijd net één kilometer te ver, waardoor Nederland al sinds 2005 moet wachten op een ritzege in de Tour. Maar het ergste moet de Duitser Marcel Sieberg treuren die op deze manier al drie etappezeges is ontnomen. U ziet, het zijn de kleine details die beslissen over winst en verlies.

Wat als u dit artikel nooit gelezen had?

Dan keek u verder met een enge blik naar het wielrennen. U had zichzelf een verruiming van uw eigen geest ontzegd. U had nooit geweten dat Marcel Sieberg één van de vijf dragers van de gele trui is en al drie etappes op zak heeft, dat Nicolas Roche alle recht heeft om de gele trui van Chris Froome op te eisen en dat Nederland deze Tour al drie ritzeges binnen heeft. Kortom, uw leven zou incompleet zijn.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)