Dé belangrijkste kritische succesfactor bij een verandering is bedrijfscultuur. Dit element bepaalt volgens wetenschappelijk onderzoek het welslagen van een verandering méér dan structuur, processen en financiën bij elkaar. En wat dat betreft legde Leo van Vliet de vinger vandaag precies op de zere Rabobank-plek.
Naast mijn freelance activiteiten voor wielerbladen werk ik als marketeer bij AOG School of Management, waar we met de leergang Verandermanagement landelijk de toon zetten binnen dit vakgebied. Ik heb rondom dit thema professionals uit wetenschap en praktijk mogen interviewen. Over één ding zijn ze het eens: managers die hun organisatie willen veranderen, moeten beginnen bij de bedrijfscultuur.
Nu botsen wetenschappelijke theorie en weerbarstige praktijk sowieso vaak, maar door de conservatieve krachten in de wielersport is de achterstand van deze branche op het gebied van managementkennis nog eens vele malen groter. Toch zou je juist van een ploeg die verbonden is aan een trotse multinational verwachten, dat deze voorop loopt. Maar door de mond vol te hebben van ‘structuurwijzigingen’, bewijst Rabobank het tegendeel.
Structuurwijziging
In het kader van een ‘structuurwijziging’ vervangt Rabobank in zijn wielerorganisatie Erik Breukink en Adri van Houwelingen door Merijn Zeeman, Jeroen Blijlevens en Michiel Elijzen. Dat kun je doen. Het is ook een hele makkelijke aanpak. Het papier is immers gewillig. Nieuw organogrammetje tekenen. Nieuwe namen erbij zetten. Klaar! Maar zo werkt het dus niet. Integendeel.
Toch is de Rabobank-ploeg met deze onhandige aanpak in goed gezelschap. ‘Eerst de strategie formuleren, dan de structuur en de processen opnieuw inrichten en in een later stadium richten we ons op de cultuur’, is een veelgehoord geluid in het bedrijfsleven. Maar zo werkt het veranderkundig niet. Een organisatie is een culturele entiteit met een bepaalde eigenheid. Elke verandering in structuur, proces en financiën heeft plaats in die cultuur. En niet los ervan.
Het vermoeden dat het ‘probleem’ van de ploeg in de mentale sfeer zat, had de trouwe wielervolger al geruime tijd. Maar helaas is het pluche binnen de bankiersformatie comfortabel en was er een relatieve buitenstaander nodig om het probleem te duiden. Bondscoach Leo van Vliet liet er vanavond in Studio Sport geen gras over groeien. ‘Je ziet dat de renners van Rabobank teveel gepamperd worden. De instelling van Kroon en Terpstra, die bij Riis en Lefevere fietsen, is toch wezenlijk anders. Bij Rabobank komen nu extra coaches en trainers, maar volgens mij is er alleen maar iemand met een hardere hand nodig. Dan kunnen er heel veel mensen weg.’
Van Vliet gaat verder. ‘Op Mollema krijg je geen grip. Hij rijdt mooie uitslagen, maar ik kan er niet mee werken. Met Gesink wel, die heeft karakter. En Lars Boom kan véél beter dan hij tot nu toe heeft laten zien. In het voorjaar was hij nergens, maar de laatste maanden gaat het goed. Het is een jongen die je elke dag een spiegel voor moet houden. Hij stopte gisteren bijna met sprinten, tot ik riep dat hij door moest zetten. Hij wordt dan nog vijfde. Dat is toch geweldig?’
Leiderschap
De voorgestelde oplossing van Van Vliet is simpel uitgesproken, maar nog niet zo makkelijk uitgevoerd. Vele krachten zullen zich roeren, wanneer er een andere leiding komt. Zeker als deze ‘streng’ en ‘hard’ is. Misschien is dat ook niet per definitie noodzakelijk. Maar iemand die écht leiderschap heeft, spaart ook zichzelf niet van kritiek. En dat mis ik, bij Harold Knebel. Anderen een spiegel voorhouden is één, maar echte leiders geven het goede voorbeeld en sparen ook zichzelf niet, wanneer je zo’n belangrijke verandering voorstaat.
Zie verder: Marco de Witte, Jan Jonker, Maurits Jan Vink (red.), 2012, Essenties van Verandermanagement. Laveren tussen dilemma’s in de praktijk, Deventer: Kluwer, 397 pp, Isbn 978-90-13-10527-8.
- Sella Ronda: In het spoor van de Giro - 05/09/2017
- Val di Fassa: In het spoor van de Giro - 17/08/2017
- En dan nu de Muur! - 06/04/2014
Als ik het het zo lees moet Jan Raas maar eens gepolst woerden en dan niet te lang wachten graag.
Een ploeg waarvan renners al tevreden is met een top 20 notering moet nodig aan die mentaliteit werken. Breukink heeft hier niets aan (kunnen) gedaan. Triest voor Neerlands trots!
Jezus die van Vliet kletst ook uit zijn nek. Boom was in Roubaix 6 en eigenlijk tweede van de koers. Dat hij niet met Mollema kan werken is zijn probleem, hij is coach, dan moet je dat maar leren! Mollema reed top 10 in alle heuvelklassiekers, daar zaten geen andere Nederlanders. Sky & Garmin hebben een sterke formule met specialisten op de plaats waar ze horen, daar gaat Rabobank nu achteraan en als je geen Boonens/Contadors kunt kopen moet je wel. Wellicht moet er een straffere hand bij, maar Leo van Vliet heeft ook nooit echt iets gepresteerd als coach. Zit ie een beetje in zijn torentje met zijn matrixborden, laat me niet lachen.
Boom was inderdaad zesde in Roubaix. En zijn rijden was gretig en sterk, er zat misschien meer in. Des te schrijnender is het, wanneer je ziet dat diezelfde renner in andere voorjaarsklassiekers letterlijk uren in het laatste wiel hangt. En onvermijdelijk dan ook moet lossen, wanneer het peloton breekt. En gezien zijn optreden in Roubaix was dat geen onvermogen, maar een mentale kwestie. En dat stipt Van Vliet heel treffend aan, denk ik. Boom kan zo ongelooflijk veel meer.
Wij volgers kennen de renners alleen van de buitenkant en kunnen dus niet oordelen over de prestaties en instelling van deze renners. Leo van Vliet kan dat als bondscoach wel, maar die zou dat intern moeten oplossen en niet in de media gaan tetteren. Bondscoach onwaardig!
Prima hoor, jouw mening over de Rabobankploeg, maar laat toch vooral Leo van Vliet buiten je betoog. Door deze flapdrol van een bondscoach te citeren, wordt je verhaal een stuk minder geloofwaardig. Die heb ik nog nooit op iets zinnigs, of het moeten een enorme open deur zijn geweest, kunnen betrappen.
Ah mooie discussie,.. Bedrijfskundige elemenwn bij wielerploegen lukken natuurlijk niet altijd, en bij levefere en riis heb ik ook andere vraagtekens als voorbeelden, maar het principe lijkt me sterk…
Heerlijk toch die Rabo’s! Naast de overheid en het Nederlands Elftal een van de meest dankbare onderwerpen om op af te geven. Stel je toch eens voor dat ze gaan winnen, we zouden collectief in een gat vallen.
Dit artikel riekt vooral naar niet zo goed verborgen sluikreclame. En dat gejammer van de renners ben ik inderdaad ook wel moe.
Rabobank heeft zich op het laatste moment afgemeld voor de Italiaanse semi-klassiekers Ronde van Emilia en GP Beghelli. Hoewel de ploeg was ingeschreven en de tickets reeds besteld waren voor deze belangrijke eendagswedstrijden van volgende week, bleek het animo onder de renners niet groot te zijn om er na een lang seizoen in actie te komen. (Telegraaf)