‘Je leek te gaan winnen…’
‘Dat dacht ik ook. Heel even…’
‘Laten we de sprint nog eens stap voor stap analyseren.’
‘Leuk idee, zeg.’
‘Wat ging er door je heen op 300 meter van de meet?’
‘Ik zat in het wiel van Greipel. En dacht: wat een reet heeft die gast.’
‘Pardon?’
Schinken. Saftige schinken.
‘Ah ok. Geil.’
‘Nee. Dik.’
‘En op 250 meter?’
‘Ik dacht: fuckerdefuck, in de remmen, een bocht.’
‘Niet de aankomst in het Rondeboek bestudeerd?’
‘Jawel, maar ik zag een lekker wijf in het publiek.’
‘Heb je daar tijd voor?’
‘Ik wel.’
‘Win je daarom bijna nooit een sprint.’
‘Ik heb wel een knappere vriendin dan Greipel.’
‘Proficiat.’
‘Dank je.’
‘En toen je het laatste rechte eind aanging?’
‘Ik zette vol aan en dacht: scheisse, mijn ketting ligt nog op 42×12…’
‘Hoe kan zoiets?’
‘Vergeten te schakelen. Dat stomme wijf ook.’
‘En op 150 meter?’
‘Ik kwam langzaam naast Greipel. Hij schold me uit.’
‘In volle sprint?’
‘Hij zei zoiets als: probeer het maar, lelijke snor.’
‘Gebeurt dat vaker?’
‘Ja, het hele peloton lacht me uit.’
‘Nee, ik bedoel praten tijdens de sprint?’
‘Ach so, nee, dat is typisch André.’
‘En op 100 meter?’
‘Ik kreeg een dikke fluim in mijn snor.’
‘Van Greipel? Vies!’
‘Altijd beter dan een bekertje pies.’
‘En op 50 meter van de streep?’
‘Ik dacht plots aan de zin des levens en de on-zin van de sport. Waarom we winnaars op een voetstuk plaatsen. Dat ik meer ben dan De Renner. En ja, aan wat mij nu eigenlijk een waardevol mens maakt.’
‘Je gaf gewoon op.’
Stimmt.’
Danke John, viel Erfolg am Sonntag!’

Sander Peters
Laatste berichten van Sander Peters (alles zien)