Frederiek NolfFrederiek Nolf (10 februari 1987)

Nog vóór alles moest beginnen was Frederiek Nolf dood. 21 was hij. Wat is nu 21? In sommige landen mag je nauwelijks sterke drank bestellen als je 21 bent. Als je pech hebt, heb je nog nooit mogen stemmen als je 21 bent. Wielrenners van 21 zijn jong, te jong, onverantwoord jong.

Vijf dagen na zijn dood zou hij 22 geworden zijn. 22 zou nog steeds afschuwelijk jong geweest zijn.

De Ronde van Qatar was halfweg toen Frederiek Nolf stierf. Zijn carrière en leven waren nog maar nauwelijks goed op gang.

In zijn eerste jaar als professional liet hij geen echte uitslagen noteren. Nolf was twintig toen hij van de beloften naar de profs overstapte. Zijn eerste jaar stond in het teken van aanpassen.

Zijn ploeg, Topsport Vlaanderen, was tevreden over hem. Qatar was een opmaat naar wat een fraai Vlaams voorjaar moest worden. Voor bijna alle belangrijke koersen was hij geselecteerd.

De jongens van Topsport Vlaanderen zijn uitgelaten aan het avondeten. De ronde in Qatar is een avontuur voor hen, en tegelijk een mooie kans om zich te tonen in een peloton met veel grote namen. De koers door de oliestaat is harder dan de naam doet vermoeden: op de kilometerslange wegen door de woestijn waait de wind van alle kanten.

Een föhn die een zandbak in je gezicht laat waaien.

Rond 22:00 stuurt ploegleider Jean-Pierre Heynderickx zijn renners naar boven. Morgen weer zandhappen.

Frederiek Nolf is altijd een gezonde jongen geweest. Geen enkele test heeft ooit een afwijkende waarde laten zien. Nooit ruis, nooit fysieke ongemakken waarvan de oorzaak niet achterhaald kon worden.

Toen hij stierf, was de schok enorm. Jonge sportmensen die gaan slapen en nooit meer wakker worden, dat hoort niet. Dat is iets om bang van te worden.

En al spoedig volgden de geruchten.
De verdachtmakingen.
De halve waarheden.
De verzinsels.

Net zoals dat gebeurde toen Fabrice Salanson overleed. En Johan Sermon. En Denis Zanette. Een jong, gezond lichaam dat het uit het niets begeeft, van het ene op het andere moment, dat kan toch niet?

Frederiek ligt op de kamer bij Kristof Goddaert, de sprinter van de ploeg. Het is heet. Maar ze zijn al over de helft. Het einde komt zo langzamerhand in zicht, misschien nog een mooi succesje meegraaien, wie weet. En dan gaat het licht definitief uit.

Het gebruik van EPO vergroot het aantal rode bloedlichaampjes in het bloed van de renner. Gevolg het bloed wordt dikker, stroperiger. Gevolg: het hart moet meer moeite doen de rode stroop door het lichaam te pompen. Gevolg: het risico op hartstilstanden neemt toe, met name wanneer de hartslag het laagst is. Als je slaapt dus.

Op 14 februari 2009 werd Frederiek Nolf begraven. Valentijnsdag. Precies vijf jaar na de fatale snuif van Marco Pantani in Hotel le Rose, Rimini.

Over het levenloze lichaam van Frederiek Nolf gingen de verwijten van links naar rechts. Er zou geen onderzoek naar de dood van Frederiek komen. De UCI weigerde de gegevens uit Nolfs bloedpaspoort openbaar te maken. De familie vond dat het niemand wat aanging, de doodsoorzaak van hun zoon, hun broer, hun neef, hun vriend.

Dat leidde weer tot speculaties.
En daar waren mensen weer verdrietig over.

Twee weken na de begrafenis in Frederieks thuisstad Kuurne, ging de tweede voorjaarsklassieker van het jaar van start. Hij zou een van de deelnemers zijn geweest, in Kuurne-Brussel-Kuurne. Nu waren het zijn collega’s, de overblijvers, die voor het huis van zijn ouders stopten en een klein saluut brachten, alvorens verder te rijden en de herinnering aan de dood met iedere omwenteling een beetje meer uit te wissen.

Want 21, wat is nu in hemelsnaam 21?

Frank Heinen
Laatste berichten van Frank Heinen (alles zien)