Donderde ik uit mijn fauteuil toen ik Chris Froome zag aanschuiven bij De Avondetappe en Vive le vélo om zich te laten interviewen. Een geweldige kans. Twee keer vijf minuten Chris Froome. Tijd genoeg om hem het vuur aan de schenen te leggen, daar kun je een van je buitenverblijven in Toscane op verwedden. Toch? Gelukkig lag ik al op de grond toen ik de vragen moest aanhoren.

Omdat de nietszeggendheid van interviews en reportages pas op papier duidelijk wordt, heb ik de twee interviews met Froome hieronder uitgeschreven. Welk fragment uit de Belgische Tourtalkshow komt en welk uit de Nederlandse Tourtalkshow zult u zelf wel merken. Tip: sla de tekst over (echt, doen) en ga meteen naar het nawoord.

Tourtalkshow 1:

Presentator (nog altijd licht ontdaan): Chris Froome zat vanavond bij Maarten Vangramberen aan tafel. We gaan luisteren naar dat gesprek daags voor de belangrijke Pyreneeënrit.

MV: Chris, je bent wellicht blij dat je de laatste twee saaie vlakke ritten zonder valpartijen hebt overleefd.

CF: Ja. Voor de klassementsrijders is het in deze etappes gewoon belangrijk om te overleven, uit de wind te blijven en niet te vallen. In de etappe van vandaag was iedereen nerveus door die zijwind. In de finale waren er enkele valpartijen. Ik ben blij dat ik er zonder kleerscheuren ben geraakt.

MV: Je had tijd om te praten met Guillaume Van Keirsbulck. We zagen jou praten met de Belgische renner. Waar hadden jullie het over?

CF: We hadden het over een gemeenschappelijke vriend uit Italië, die in Como woont, waar ik vroeger gewoond heb. Hij moest mij de groeten doen van hem.

MV: Veel mensen in België weten niet dat jouw carrière in België begon tien jaar geleden.

CF: Dat klopt. Toen ik voor het eerst naar Europa kwam in 2006, heb ik wat tijd in de buurt van Leuven gespendeerd. Dat was in Tielt-Winge. Een klein dorpje. Daar heb ik ongeveer zes maanden gewoond.

MV: Daar heb ik gevoetbald. Maar we hebben mekaar nooit ontmoet.

CF: Nee, ik denk het niet. Ik zat daar de hele dag op mijn fiets.

MV: Hoe belangrijk was die periode voor jou?

CF: Voor mij was dat een overgangsperiode. Ik ben opgegroeid op mijn fiets in Afrika zonder veel af te weten van professioneel wielrennen. En dan ben ik in België kermiskoersen komen rijden. Zo leerde ik de stiel en leerde ik in het peloton rond te rijden. Dat was voor mij heel waardevol.

MV: Tim Harris vertelde ons dat je wel kon rijden, maar dat je niet echt wist hoe je een fiets moest besturen.

CF: Ik was er inderdaad niet goed in, dat moet ik toegeven. Ik was niet zo goed. Ik was al blij als ik een kermiskoers kon uitrijden. Het resultaat deed er niet toe, ik was al blij als ik kon finishen.

MV: Het was een leuke periode. We hebben een foto van jou met een trofee. Dat ben jij. Je was toen blijkbaar toch al vrij goed. Maar nu zien je benen er helemaal anders uit.

CF: Ja, sindsdien heb ik toch wel wat kilo’s verloren. En ik heb zeker geleerd om meer op mijn eten te letten. Zeker in de bergen werpt dat zijn vruchten af.

MV: Je hebt heel snel veel dingen opgepikt, het sturen en zo. In deze Tour zijn er veel aankomsten na een afdaling. Heb je daar ook op getraind?

CF: Ik heb daar niet doelgericht op getraind, maar ik ben wel veel in de bergen gaan rijden. En als je bergop rijdt, moet je logischerwijze ook afdalen. Dus je bent ook veel aan het afdalen. Zo leer je welke lijnen je moet nemen.

MV: Denk je dat deze ritten beslissend zullen zijn in deze Tour?

CF: Dat zou kunnen. Morgen is er een aankomst bergop. Het is geen te gevaarlijke afdaling, niet zoals afgelopen zondag. Dat was echt wel heel gevaarlijk, de afdaling van de Mont du Chat. Er waren veel valpartijen.

MV: Met onder meer Richie Porte.

CF: Ja, Richie en mijn ploegmaat Thomas enkele cols daarvoor. Maar hopelijk hebben we het ergste al achter de rug. Maar er zijn nog twee aankomsten bergaf in deze Tour. Die kunnen nog beslissend zijn.

MV: Verwacht je morgen een harde strijd?

CF: Ja. Er zijn nog twee aankomsten op een col in deze Tour. Morgen is er een van, het wordt dus een harde strijd.

MV: Wil je je shirt tekenen, Chris?

CF: Natuurlijk.

…

MV: Ik heb nog een laatste vraag. Tijdens jouw periode in België, heb je toen frieten gegeten in een frituur zoals wij in België zeggen?

CF: Zag je hoe dik mijn benen waren op die foto? Dat kwam zeker voor een deel door de frieten.

MV: En hou je ervan?

CF: Hoe kun je er niet van houden? Na een koers kijk ik daar altijd naar uit. Het is alleszins iets anders dan de recuperatievoeding die ik nu krijg.

MV: Je hebt al lang geen frieten meer gegeten?

CF: De laatste keer was waarschijnlijk in 2006.

MV: Beloof ons, als je teruggaat naar België voor de criteriums dat je frieten zal eten.

CF: Dat zal ik doen.

MV: Nog veel succes in deze Tour.

CF: Bedankt.

Presentator: We hebben al Tourwinnaars en potentiële Tourwinnaars moeilijker zien doen om aan de tafel te verschijnen. Knap gedaan van Chris Froome.

Tourtalkshow 2:

HZ: Chris Froome, fijn dat je hier zit. Je droeg je vijftigste gele trui vandaag. Heb je dat gevierd?

CF: Zeker. Het is een eer om hem zo vaak te dragen. Sta ik nu gelijk met Anquetil die hem ook 50 keer heeft gedragen? Dat is een hele mijlpaal. De gele trui is heel belangrijk voor me. Mijn hele seizoen is er altijd op gericht om de gele trui te bemachtigen. Dus dat voelt heel speciaal.

HZ: Wat voor dag was dit voor jou? Op tv leek het een makkelijke dag.

CF: Dat was het fysiek wel. Net als gisteren, twee sprintetappes. Als klassementsrijder moet je dan alleen uit de wind blijven. Maar het was vandaag toch best stressen. Door de constante dreiging van zijwind wilde iedereen voorin zitten. Vandaar al die valpartijen. Er zijn aardig wat klassementsrenners gevallen vandaag.

HZ: Ik wil het met je hebben over twee Nederlandse renners. Ik wil je een videoboodschap laten zien van iemand die je goed kent.

[geinige videoboodschap Wout Poels)

CF: Briljant. We missen hem hier. Grote persoonlijkheid zowel op de fiets als daarnaast.

HZ: Wat doet Poels voor de sfeer in de ploeg?

CF: Hij zit altijd te dollen, is echt een gangmaker. Hij heeft ook een groot aandeel gehad in de zege van vorig jaar. Het werk dat hij in de bergen heeft verzet was waanzinnig. We missen hem absoluut.

HZ: De Pyreneeën komen eraan. Vorig jaar had je lol op de fiets. Na die etappe van de Peyresourde met de grote afdaling waarin je op de stang ging zitten zei je na afloop dat je gewoon had zitten genieten. En in een andere etappe met de zijwind achter Sagan. Voelt het voor jou dan weer als een spel, lol hebben?

CF: Ja, dat is gewoon een kick. Het is spektakel voor de kijkers, maar ook voor ons renners. Dat is waar je het voor doet. Dat zijn het soort momenten waar je op training urenlang aan denkt. Je hoopt in zo’n situatie te belanden. Als het dan gebeurt is dat allicht geweldig, alsof je weer een kind bent.

HZ: Is dat niet het wezen van de wielrennerij? Je hebt al die druk na je eerdere drie Tourzeges en alles wat speelt rondom je ploeg, kritiek op het gebrek aan openheid. Verlang je niet terug naar het pure genot?

CF: Dat genot heb ik nog steeds. Als ik er geen lol meer in had, zou ik niet meer kunnen presteren.

HZ: Maar hoe krijg je dat voor elkaar? Door in een bubbel te leven, jezelf overal voor af te sluiten?

CF: Ik heb met de jaren wel een dikke huid gekweekt. Kritiek neem je met een korreltje zout. Niet iedereen kan dol op je zijn. Maar dat is nu eenmaal zo. Ik ben blij met de enorme steun voor deze Tour. De sfeer langs de weg is fantastisch. Ik ben iedereen die ons komt toejuichen dankbaar. De sfeer is geweldig.

HZ: Ik kan me ook voorstellen dat je verlangt naar je tijd bij Barloworld. Geen stress, niet voortdurend alle aandacht op jou gericht.

CF: Dat was heel anders. Zoveel steun als ik krijg bij Team Sky als kopman, meer steun kan ik me niet wensen. En ik rij voor de Tourzege. Bij Barloworld had ik niet kunnen dromen in die positie te komen. Ik probeer dit zo goed mogelijk te benutten.

HZ: Tot slot Dumoulin, die rijdt volgend jaar mee. Ben je al bang voor hem?

CF: Dan mag ie wel een grote tas wegwerpluiers meenemen. Maar we zijn klaar voor hem. Met luiers en al.

HZ: Haha. Bedankt Chris.

Nawoord

Geen persconferentie op de rustdag houden en Tourverslaggevers eten nog gretiger uit je hand dan ooit tevoren. Dat ze je kunnen interviewen voelt reeds als een overwinning. In tien minuten tijd, over twee interviews verspreid, is Froome nooit ofte nimmer uit zijn comfortzone moeten treden, er is ook geen poging ondernomen om hem eruit te halen. De attesten, verdachte pakketjes, zijn onwezenlijke progressie, de beloofde transparantie van Team Sky op papier en de leugens in realiteit. Er is materiaal genoeg. De manier waarop hij zou reageren is mogelijk al betekenisvoller dan eender welk getelefoneerd antwoord in deze tien minuten die zijn beleefdheidspraatjes na de finish niet overstijgen. Frieten, lekker. Wout Poels, we missen hem. Froome praat met een Belgische renner, stop de persen.

Ofwel zijn er verstrekkende afspraken betreffende vragen met de perschef van Sky gemaakt, waren die geen bezwaar en is het erg gesteld met de wielerverslaggeving. Ofwel waren dit de vragen die men werkelijk wilde stellen en is het erg gesteld met de wielerverslaggeving.

Matthias Vangenechten
Laatste berichten van Matthias Vangenechten (alles zien)