Hét wielerspetakel van Nederland is de Amstel Gold Race. Elk jaar volksverhuizen wielerminnende Hollanders naar het mooie Limburg. De Amstel Gold Race is een begrip op zich geworden. En wel zo’n begrip dat je bijna vergeet dat Amstel Gold eigenlijk een biertje is.
Waar de koers elk jaar populairder lijkt te worden is het bier steeds meer verschoven naar de onderste schappen van de supermarkt. Vraag mensen naar Amstel Gold en op een paar biergeeks na heeft iedereen het over de race.
Is dat terecht? Ja, dat is terecht. De Amstel Gold Race zorgt elk jaar weer voor spanning en sensatie. Vooruitblikken, prono’s, de koers zelf en het napraten zijn een genot op zich. En het bier? Dat is nog hetzelfde als altijd.
Amstel Gold is dan ook een ouderwets bier. Hij smaakt zoals speciaalbier jaren geleden smaakte. Vol, zoet en weinig ruimte voor finesse. De smaak is dik en plakkerig. Je proeft wel wat hop in de nasmaak maar die is een beetje stoffig. En dat is precies het probleem van Amstel Gold: het is te ouderwets en te stoffig.
Maar waarom brouwen ze het dan nog? Waarschijnlijk om de doodeenvoudige reden dat de koers zo’n succes is. Moeten ze dan een monument van naam laten veranderen? De Grolsch Kanon Race? De Bavaria 0.0 Lemon Race? Dat is heiligschennis! Amstel zit gewoon aan hun Amstel Gold vast. Zo lang de Amstel Gold Race gereden wordt zullen ze Amstel Gold blijven brouwen.
Heb je de sixpacks Amstel Gold al in je koelkast? Geef ze aan je buurman en drink wat lekkers. Probeer eens wat lokaals, dan ben je pas echt met de race bezig. Een mooie Gouverneur Brune van Lindeboom of een pittige Chateau Neubourg van Gulpener. Wil je wat moutiger en wat zoeter? Een Alfa Super Dortmunder is een uitstekende keuze. Of anders een Christoffel Robertus, mooi rood en niet zo zwaar. Allemaal heerlijk en allemaal Limburgs.
Genoeg keuze uit het mooie Limburgse land. Kies voor iets lekkers en laat dat ouderwetse, stoffige en kneuterige Amstel Gold links liggen. Proost en een mooie Amstel Gold Race!
