Een jaar geleden schreef ik een review over een drietal fietscomputers van Sigma. Ik was positief, maar miste het topmodel van Sigma, de ROX 12 EVO. Die was namelijk destijds niet leverbaar.
Maar nu weer wel, en ik kreeg de gelegenheid die fietscomputer uitgebreid te testen. En om maar meteen met
Soms is de batterij leeg, en hoe krijg je hem dan weer opgeladen? Met die vraag worstelde ik het afgelopen voorjaar. Moe in mijn hoofd, moe in mijn lijf. Hoe we met elkaar in contact kwamen weet ik niet meer (Twitter? Strava?) maar voormalig tweevoudig Olympisch kampioen schaatsen Jochem Uytdehaage suggereerde om
Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten,
In het vroege voorjaar is het nog fris. We zien Tiesj Benoot op het podium, Jonas Vingegaard, Christophe Laporte, Wout van Aert, Dylan van Baarle. Op hun hoofd dragen ze een warme zwarte muts. Op de voorkant van die muts zit een rood label, met witte letters: HEMA. Het rood en het
Als Peter Winnen er niet was geweest, was ik nooit in de bergen gaan fietsen, in 1982, op mijn lichtblauwe stalen Koga Miyata. Die stelling durf ik wel aan. Peter Winnen werd in 1980 profrenner, bij IJsboerke, op “reddingsboei” (zijn woorden) Koga Miyata, en elf jaar later, hij reed toen voor Buckler,
Sigma BC 10.0, Sigma BC 14.0 en Sigma ROX Evo 11.1 Als kwantitatief geschoold onderzoeker ben ik opgevoed met het adagium ‘meten is weten’. Ook als fietser huldig ik dat motto. Hoe hard rijd ik nu? Hoe hoog fiets ik nu? Hoe ver ben ik al? En