Over Frank van Dam

Frank van Dam (1960) fietst af en toe, en blogt daar dan weer over. Leidt dus een zinloos bestaan. Kan niet klimmen, kan niet dalen. Hopeloos geval. Is liever lui dan moe. Wetenschapper. Publiceert dus veel, maar wordt nauwelijks gelezen. Heeft daar vrede mee. Heeft een voorliefde voor Italiaanse renners die koersen in België winnen. Vindt de Giro d'Italia het mooist.

Koerslandschappen 2: Passo Rombo / Timmelsjoch

Door |maandag 13 januari 2020|

Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, zal per renner verschillen. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten

Koerslandschappen 1: Tre Cime di Lavaredo

Door |dinsdag 26 november 2019|

Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, zal per renner verschillen. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten

HET! IS!! GEEN!!! COL!!!!

Door |vrijdag 18 oktober 2019|

Het NK Wielrennen van 2020 wordt georganiseerd in Drenthe. Kloppend hart van de wegwedstrijden: de VAM-berg. Criteriumsgewijs zal het bultje enkele malen worden beklommen en ook de finishlijn is op de VAM-berg getrokken.

Ik vind het allemaal prima. Ware het niet dat op die voormalige stortplaats van de Vuil Afvoer Maatschappij, die een

La Vuelta, ook het boek is prachtig

Door |donderdag 12 september 2019|

De Vuelta, ik vind dat een mooie koers, met al dat klimmen, al dat lijden, in die schitterende landschappen. Altijd al gevonden, zelfs, nee: júist in de tijden dat het grootste deel van de Top-10 bestond uit Spanjaarden. Die tijden zijn voorbij. Gelukkig maar. De Vuelta heeft in de loop van de

De hel die Torre heet

Door |vrijdag 23 augustus 2019|

Midões, Midden-Portugal. Acht uur. Mist bij het wegrijden.

Door Travanca de Lagos, een scherpe afdaling en dan weer omhoog.

Op en neer naar Seia. Op en neer.

Portugees wegdek. Gaten, kuilen, scheuren, ontbrekend wegdek.

Zon, warm, zweet, dorst.

Seia, 350 meter, het begin van de klim. Rustig malend naar boven. Goede benen.

Uitzicht, naar noord en west, steeds

Hup Bettiol! Boe Vandenhaute!

Door |dinsdag 9 april 2019|

We hebben er 12 jaar op moeten wachten maar afgelopen zondag was het weer zover: een Italiaan wint de Ronde van Vlaanderen. En is er iets mooier dan een Italiaan die een grote koers in Vlaanderen wint? Zeg het me.

Maar de druiven waren zuur. Vooral bij de commentatoren van de Vlaamse televisie. De sterkste renner in koers had niet gewonnen