Afgelopen zondag in de bioscoop vond ik bijgaande flyer voor de film Ventoux. Ik bleef er naar kijken en ging speculeren over de portee van de film. Van onder naar boven, van voor naar achter scande ik tekst, beeld en belofte. Dit alles zonder ook maar een woord van het boek gelezen te hebben waarop de film is gebaseerd.
“Een Chiotti’tje doen”, kent u die uitdrukking? U misschien niet, maar Michael Rasmussen kent ‘m zeker. En sinds zijn dopingbekentenis, vorige week, zal het met regelmaat door Michael’s nog steeds dunne hoofd spoken: misschien moet ook hij een Chiotti’tje doen. Dat betekent: de kelder in of de zolder op, rommelen
(A hospital somewhere in America, somewhere 1997)
“Good Morning Mister Armstrong.”
“Jesus. Mister Verbruggen. What brought you here?”
“Business, Lance, business as usual, you could call it, I guess.”
“Okay. You look worried.”
“Never mind my worries. How are you?”
“Not too good. Cancer is a bitch. I came to know what hell really looks like.”
“Very different than hell on the bike, I guess.”
“Very damn