Daar staan we dan, trillend op onze benen. Na 180 kilometer vanuit Arnhem te hebben gefietst, staan Karel en ik ergens in België. Ergens in niemandsland, op de N619 onder Maastricht op een rotonde. Drie samenkomende wegen leiden allen een onbekend bos in. De doorlopende weg voor ons lijkt ogenschijnlijk ook de steilste, in een glimp zie ik de stad