Over Joost-Jan Kool

Joost-Jan Kool (1977) uit Lexmond houdt van de koers. Zowel actief als passief. Passief, languit op de bank of springend voor diezelfde bank (afhankelijk van koersverloop) en actief door het rijden van criteriums. Dat laatste valt niet mee door gebrek aan voldoende tijd en vooral talent. Desondanks toch verzot op de foute muziek, de geur van massageolie en de sterke verhalen die de koers maken wat het is. Schrijven over wielrennen is overigens een prima alternatief. Grote droom is het winnen van ‘zijn’ Ronde van Lexmond. Is realistisch genoeg om te beseffen dat dromen vaak bedrog zijn.

Een spannend avontuur op de flanken van de Keutenberg

Door |donderdag 13 april 2023|

Ik zat achterstevoren in de auto met mijn knieën op de achterbank. Onder mij werd de wereld steeds kleiner. In de diepte fietste een groep wielrenners en ondanks de steilte van de weg kwamen ze snel dichterbij. Ze gingen in ieder geval veel harder dan wij. Mijn opa gaf vol gas en de indringende stank van een overkokende motor verspreidde

De Zonnestraal: Jean-Pierre Monseré en de herinnering

Door |woensdag 15 maart 2023|

Soms vermengen levens zich als verf op een kleurenpalet. Hoewel vermenging eigenlijk een te organische beweging is om de lading te dekken van de klap die op 15 maart 1971 het bestaan van wielervereniging De Zonnestraal uit Retie verbond met de dood van Jean-Pierre Monseré.

De tragische geschiedenis van Jean-Pierre Jempi Monseré, behoort tot de klassieken van de wielersport. Een

Koers of voetbal?

Door |woensdag 23 juni 2021|

Het was stil op straat. In de tuinen ritselde oranje prullaria, de kroegen barstten uit hun voegen. Nederland leed aan een beginnende oranjekoorts.

Zaterdag 19 juni 2010. In Zuid-Afrika kruiste het Nederlands elftal de degens met het elftal van Japan, de tweede wedstrijd in groep E, en in Nieuwendijk werd de ronde van Nieuwendijk verreden. Eigenlijk wilde ik liever voetbal kijken,

Jakobsen, Groenewegen en het getouwtrek

Door |dinsdag 18 mei 2021|

De mens is een opportunistisch wezen. Veel gedrag is toe te schrijven aan de beroering van het moment. Zo ook de emotie medeleven. Hoe groot en invoelend dat ook was; er komt altijd een moment dat men vindt dat er een streep onder de zaak moet worden gezet. Over tot de orde van de dag en vanaf nu vooruitkijken graag,

Van der Poel en Turner

Door |woensdag 10 maart 2021|

In een televisieprogramma ging het over de Engelse kunstschilder William Turner (1775-1851). William Turner was een wonderkind, de Engelse Rembrandt. Al op zijn 14e werd hij toegelaten tot de prestigieuze Royal Academy of Arts. Zijn vader, kapper van beroep, faciliteerde het talent van zijn zoon niet allen door zijn zaak vol te hangen met zijn werk,

Een bedrijfsongeval op de Col de Peyresourde

Door |zondag 6 september 2020|

Afgelopen vrijdag, toen Tom Dumoulin de sprint aantrok voor zijn ploegmaat Wout van Aert, zag ik de bui al hangen. Een potentieel Tourwinnaar die zich gaat bemoeien met de sprint van een renner die hoogstwaarschijnlijk toch wel gewonnen had, is vreemd. Alsof je de sterkste man ter wereld een handje helpt zijn boomstam op te tillen.

Is het ongebruikelijk om als