Ik dacht altijd dat wielrennen fysiek zwaar was. Maar het is natuurlijk vooral een mentaal spelletje. Niet alleen is het zaak om de pijn in de beentjes zo lang mogelijk te negeren, het is ook handig wanneer je je als renner vlot over teleurstellingen heen kunt zetten.
Je verliest immers véél meer koersen dan je wint.
Sinds ik dit doorzie, heb ik
Na 200 kilometer je wiel 0,01 millimeter eerder over de streep duwen dan je concurrent. En dan: knuffels, zoenende mannen, oerkreten, tranen van geluk en – natuurlijk – champagne! De Tour is geslaagd.
Het is bijna lachwekkend.
Ik snap ook wel dat het financieel aantrekkelijk is, een etappewinst. Niet eens vanwege de prijzengelden, maar veeleer omdat de publicitaire waarde van een dagzege
Waar mijn zoontjes Messi willen zijn, of Ronaldo, daar doe ik wel eens of ik Thomas Voeckler ben. Titi dus. Ja echt.
Jarenlang droomde ik van een carrière als wielerprof. Het bleek niet te combineren met het tekstschrijverschap. Tegenwoordig draai ik als wielertoerist mijn rondjes in en om Nijmegen. Niks mis mee, maar soms voel ik een niet te negeren behoefte
Je ziet het vaak bij sporters. En zeker bij de kleintjes (de korte, bedoel ik dus). Verliezen ze, dan moet iedereen het ontgelden. De tegenstanders? Valsspelers. De media? Voeren een haatcampagne. Het publiek? Ziet hun kwaliteiten niet.
Zelfs de eigen ploeggenoten kunnen er niets van.
Als de kleine sportman wint, is hij op een vreemde manier boosblij. Uitdagende blik. Branie. Zie je
Dario Frigo, met z’n enge geblondeerde haartjes. Ricardo Ricco, met z’n stomme cobra-act. Of Ivan Gotti, met z’n engelengezichtje. Danilo di Luca, met z’n immer boze frons. Marco Pantani, met z’n bandana en zeeroversringen. Of neem Eddy Mazzoleni, met z’n neuspleister en dat vrouwtje van ‘m. En de broer van dat vrouwtje, Ivan Basso, met z’n spillepoten en z’n vriendschap
Hij is niet bepaald een typische Het is koers-renner. Maar we kunnen ook niet om hem heen: Chris Froome, de winnaar van de belangrijkste koers van het jaar. Geen groot prater en evenmin een interessante persoonlijkheid. Toch willen we hem vragen naar zijn evaluatie van afgelopen seizoen. Het kostte even wat