Gisteren was het een Jetse Bol-dag, dat konden we vandaag in alle Nederlandse kranten lezen. Wij genoten ervan en vraten elk artikel over Jetse, maar hoe ging het eigenlijk met de hoofdpersoon zelf, de day after?
‘Het hoofd is rood van de zon, maar de big smile heb ik nog steeds. De benen vielen niet eens heel erg tegen, maar het eerste uur werd er echt hard doorgekoerst. Dan is het wel even harken op het kantje hoor. Het voelde alsof mijn benen eraf waren gescheurd en met Prittstift en klittenband er weer aan waren teruggeplakt. Later reed er een erg grote groep weg, dus de rest van de dag is het niet meer echt rustig gegaan. Uiteindelijk moest ik er op de laatste steile klim toch af. De vlucht van gisteren eiste zijn tol. Mijn trainer wees mij er echter net op dat de zeven renners die gisteren voor mij finishten nu achter mij binnenkomen. Iedereen voelt het dus wel. Dat ik tijd verlies is geen punt. Dan kan ik bij een eventuele volgende vlucht alleen maar meer ruimte krijgen.’
‘In het peloton kreeg ik vandaag wel wat schouderklopjes en had ik de nodige aanspraak. En niet alleen daar, ik lees ’s morgens de krant op mijn iPad en las de lofuitingen inderdaad. Mooi hoe het ontvangen wordt! Mexico werd voor zover ik weet ook wel even gek ja. Althans, in in ieder geval mijn schoonfamilie ;)
