En nu, op de voorkant van het boek dat zijn naam draagt, draagt hij alleen een kettinkje.
Ik wil maar zeggen: Laurens ten Dam heeft normale kleren en is niet bang die ook te dragen.
Het boek over Laurens ten Dam heet Laurens ten Dam.
Op het omslag staat een grote foto van Laurens ten Dam.
Je zou kunnen denken dat je te maken hebt met een biografie van Laurens ten Dam.
Quod non.
Laurens ten Dam is – ik citeer nu de achterflap, doodzonde nummer 1 onder recensenten – ‘een openhartig boek over de geloofwaardigheid van het moderne wielrennen’.
Dus: geen biografie.
Het boek beslaat een seizoen, namelijk dat van 2013, het jaar waarin Ten Dam weer de voorpagina van alle kranten haalde. Dit keer niet met een bebloede kop, maar met een vijfde plaats in de eerste bergrit van de Tour.
Dat zou je een doorbraak kunnen noemen.
Auteur Van der Kloor (onderwijsjournalist) volgde Ten Dam een jaar lang. Niet op de voet, maar op enige afstand. Af en toe zakt hij af naar wedstrijden (Dauphiné, Tour), verricht zelfs hand- en spandiensten voor de ploeg (Ronde van de Middellandse Zee) en spreekt met Laurens af, bij hem thuis en in Maastrichtse cafés, waar ze met een Westmalle in de hand de wereld doornemen.
Veel van die gesprekken gaan over geloofwaardigheid.
Over bloedwaarden.
Over suspecte renners.
Kortom: over doping.
Meer dan iets anders is Laurens ten Dam een zoektocht naar hoe je je nu nog tot het wielrennen moet verhouden. Als fan, als sponsor, als dokter en als renner.
Ten Dam geeft Van der Kloor alle medewerking, laat hem zelfs op ieder gewenst moment zijn bloedwaarden inzien en delen met dopingdeskundige Harm Kuipers.
Diens conclusie: het is bepaald niet uitgesloten dat Ten Dam ooit doping heeft gebruikt.
Ten Dams reactie: vervelend, maar dat is het gevolg van openheid.
Het beeld dat uit Laurens ten Dam oprijst is dat van een nuchtere, opgewekte, gedegen coureur, wiens liefde voor de sport de directe oorzaak is voor zijn soms aan naïviteit grenzende optimisme over de toekomst van de sport.
Laurens ten Dam is een boek dat lang boeit, maar in de tweede helft toch begint uit te doven. Dat krijg je, als je een seizoen lang een renner volgt wiens hoogtepunt in het midden van dat seizoen ligt. Maar het is ook een gevolg van Van der Kloors op zichzelf interessante gedachten over zijn verhouding tot z’n onderwerp, die aan het eind echter iets te vaak een herhaling van zetten worden.
Wie Laurens ten Dam beschouwt als een zoektocht naar het antwoord op de vraag of het wielrennen nog geloofwaardig is, moet na lezing vaststellen: neen, maar als je iemand het voordeel van de twijfel moet geven, dan toch Laurens ten Dam.
En dat is hetzelfde antwoord dat je voor lezing vermoedelijk ook al gegeven had.
Titel: Laurens ten Dam
Auteur: Robin van der Kloor
Uitgeverij Nieuw Amsterdam
Prijs: 17,95
Bestel dit boek bij bol.com
Auteur van (of meegewerkt aan):
- Voorpublicatie ‘Fietsen om niet aan te komen’ van Frank Heinen - 30/04/2021
- Vergeten wielrenner: José Beyaert - 20/04/2021
- Vergeten wielrenner: Rebecca Twigg - 01/04/2021