Terwijl Primoz Roglic nog maar een keer de etappezege binnenhengelde en Wout Poels voor Richard Carapaz finishte, kwam Jetse Bol vrijdag knap in de eerste groep binnen.
Je zat er weer lekker bij vandaag, Jetse! Nog steeds een gevolg van die preek in de bus laatst?
‘Haha, nee hoor, vandaag heb ik uit eigen wil de dag overleefd. Voor de start rees de vraag of het uberhaupt wel een sprintersetappe was. Vanuit het vertrek was iedereen dan ook nerveus en afwachtend. Veel renners hadden zoiets van ‘als er een groepje van vier wegrijdt dan wordt het een sprintersdag, maar mocht er een grote groep wegrijden dan is het een uitgelezen kans voor de vluchters’. Uiteindelijk reden er slechts vier man weg, maar zij kregen wel een grote voorsprong. Mijn kamergenoot Alex (Molenaar) wist met zijn drie medevluchters ruim twaalf minuten bij elkaar te sprokkelen en even leek het er alsnog op dat de vluchters een kans hadden. Uiteindelijk gingen er toch ploegen aan kop van het peloton sleuren en werden de vluchters nog ingerekend. De finishstraat bleek uiteindelijk meer geschikt voor de klassementsmannen dan de sprinters. Aangezien ik half klimmer half sprinter ben (lees: ik kan het allebei voor de helft) leverde dat ook een halve uitslag op, net achter de klimmers en voor de sprinters.’
Vertel eens over die finale. Als de klassementsmannen voorin zitten was dat een fikse klim, denk ik?
‘Het tempo lag inderdaad moordend hoog in de laatste kilometer richting de finish. Op net iets meer dan 1,5 kilometer lag nog een scherpe bocht die het tempo er flink uithaalde, waarna je weer volle bak moest aanzetten omdat de renners vooraan de gashendel vol open trokken. De echte machtsmannen vielen niet meer stil, maar bij mij raakte de snelheid er toch wel wat uit in de laatste driehonderd meter.’
Hoe zit je kamergenoot erbij? Die maakte een behoorlijk sterke indruk vrijdag!
‘Alex heeft vandaag zijn vuurdoop gehad in de Vuelta. Hij heeft zich goed laten zien en werd daarvoor beloond met de prijs van de strijdlust, inmiddels de vijfde voor onze ploeg in tien dagen. Hij ziet nog wel een beetje op tegen de aankomende twee etappes maar dat komt vast wel goed. Maar ik boezem hem elke dag een beetje angst in door te zeggen “Maar Alex, morgen begint de Vuelta pas ECHT!”’
Is je nog iets opgevallen vandaag?
‘Ja, de jaarlijks terug komende constatering dit Cantabrië (de regio waar wij vandaag doorheen fietsten) echt wonderschoon is. Overigens hadden we wel geluk met het weer, want deze kant van Spanje is ook veruit de regio waar de meeste neerslag valt.’