Boogerds laatste rondje en het familiebezoek in Stuttgart

Zaterdag
Een aantal vergeelde blaadjes daalt uit de kastanjebomen van het Kräherwald neer op het strakke asfalt van de WK omloop. Er schijnt een prachtige najaarszon, zoals zo vaak tijdens een WK. De lucht is schoon, het parcours goed aangeveegd, de leidingen van de tapinstallaties worden een extra keer doorgespoeld. Hier geldt voor alles en iedereen het Reinheitsgebot. Motto: ‘Halte deine Umwelt sauber’.
Maar achter de schermen en in de aartsconservatieve Zeitungen woedt een smerige oorlog. Inzet: schone koers, bezegeld met de handtekeningen van alle deelnemende renners.
Alle deelnemers, op één na.

Toch mag Paolo Bettini starten na een spoedprocedure bij een Duitse rechtbank. ‘We betreuren de beslissing, maar accepteren het’, zegt burgemeester Wolfgang Schuster namens de organisatie. De burgemeester van Stuttgart toont zich al wekenlang allesbehalve een goed gastheer. Voor deze schoonmaakoperatie heeft hij alles uit de kast gehaald. Er hangen zelfs door de gemeente opgehangen spandoeken langs de kant met de woorden als ‘Bleib sauber, live clean’. Wie niet tekent tegen doping is hier niet gewenst.
Het is september 2007 en de ZDF kan elk moment besluiten de stekker uit de uitzending te trekken. Wie begrijpt hier nog iets van het huidige wielrennen, als zelfs lokale
bestuurders stelling nemen in het dopingdebat?

De beloften gaan zo starten en er rijden nog wat profs hun verkenningsrondjes. Ik loop met een aantal vrienden langs het parcours onze eigen verkenningsronde. De Italianen verkopen, zoals bij ieder WK, hun merchandise. Danilo Di Luca fietst langs, samen met z’n landgenoten. Opvallend, want Di Luca mag hier niet starten. Het is een statement. De Italianen zijn furieus en hun tentje met blauwe koopwaar lijkt een welbewuste provocatie midden in het hart van de vijand.

Geen woord over de koers in de lokale kranten. Wel pagina’s vol over de laatste dopingperikelen. Ik probeer me er door heen te worstelen ondanks een lichte hoofdpijn. Behalve het WK is er ook Cannstatter Volksfest, een bescheiden versie van het Oktober Fest. In enorme feesttenten staan mensen op houten banken bier uit grote kruiken te drinken en achter de tenten staan er zoveel tegelijk hun ferme straal tegen de heg te mikken dat ik nu weet waar de Rijn ontspringt. De helft van mijn reisgezelschap zal geen koers zien deze week.

Ik spreek iets te hard mijn verbazing en onbegrip uit over de inhoud van de sportrubriek van de Süddeutsche Zeitung. Onverwacht is er bijval van een Nederlands echtpaar naast me. Het zijn de ouders van Jos van Emden. Jos rijdt als belofte zijn rondjes op het selectieve parcours, in dienst van kopmannen Lars Boom en Bauke Mollema. Zijn ouders blijken vriendelijke, rustige mensen. Geen echte wielerfamilie schat ik in, eerder vakantiefietsers zoals mijn eigen ouders. Tas achterop en rondtrekken.
Jos moet de overstap naar de profs gaan maken. Het wordt spannend, vertellen ze mij met de zichtbare onzekerheid van ouders wanneer zij over de toekomst van hun kind spreken. Heeft de hele controverse rond dit WK ze aangegrepen?

Jos komt langs, hij rijdt goed, vinden pa en ma. Hij wordt twee uur later uiteindelijk 34e achter de nieuwe beloftenkampioen Peter Velits. Tom Leezer finisht net naast het podium.

Zondag
Het zware parcours kent twee beklimmingen. De eerste, de Herdweg, is een supersteile en smalle woonstraat. De tweede klim ligt dichter op de finish. Deze is langer en gelijkmatiger. Hier staan we, na opnieuw een lange nacht in de zuiptenten, achter de hekken.Nederland zit met eerst de jonge Gesink en later met Bram Tankink kennelijk niet goed genoeg mee in de ontsnapping. De hele Oranjeploeg moet naar de kop. Deze nervositeit zien we wel vaker op het WK. De Italianen en Spanjaarden vinden het allemaal wel best. Laat maar sleuren, die Nederlanders.

We zien Thomas Dekker en Sebastian Langeveld voorin, Kroon zit verstopt. De Vlamingen naast ons hebben het over ene van Avermaet. Die kennen wij niet. Wie we wel menen te herkennen is de blonde kleuter die meerdere malen langs komt rennen, spelend achter de dranghekken. Boogerd junior. Zelfde lach om zijn mond als zijn pa. Zo komen vader en zoon ombeurten langsgesjeesd op hun rondjes. Vader voor de hekken, zijn zoon er achter. Wanneer hij moet plassen neemt een opvallende blondine de kleuter mee richting de bosjes. Het WK als familiebezoek.

Laatste ronde en de boel ontploft pal voor ons op de helling. Boogerd en Dekker kunnen net niet aanpikken, maar rijden richting top tien.
Stuttgart krijgt met Bettini de winnaar die zij verdient. Hij koerst op rancune en vuurt een fictief salvo op de stad af.

De aanwezige Duitsers weten niet hoe snel ze moeten afreizen naar het Cannstatter Volksfest.

 

1. Nog geen week later soleert Jos van Emden tamelijk onverwacht naar zijn eerste zege bij de profs. Hij finisht als eerste in de Münsterland Giro en blijft de sprinters Gerald Ciolek en Stefan van Dijk voor in het Teutoburger Wald.
2. Voor Michael Boogerd zal dit WK zijn laatste wedstrijd blijken. Boogerd had zijn loopbaan in stijl tijdens de ronde van Lombardije willen afsluiten. Een knieblessure weerhoudt hem hiervan.