Site pictogram HET IS KOERS!

De Aankomst (van Bas Steman) op Sauna Diana

Bas Van Eijk

U moet allereerst weten dat ik uit Breda (Pirard, Pellenaars) kom. Als ik fiets, fiets ik door de polders en de bossen in de Baronie. Bestippeld met kleine dorpjes zoals Rijsbergen (Jos van Aert, Johan van der Velde), het allesbehalve pittoreske Sint Willebrord (Van Est, de Wagtmansen, Hanegraaf, Valentijn) of – God verhoede – Zundert (Nijdam, Braspennincx, Marc, Jan én Ruud Siemons). Het is dat ik nog maar pas fiets en over het algemeen ruim beneden de 100 kilometer blijf, anders had ik de lijst tot vermoeiens toe kunnen blijven aanvullen. Het is kortom een streek met wielergeschiedenis. Die geschiedenis is zeker in de grensgebieden verweven met kwajongensstreken zoals smokkelen, stropen en ander gesjoemel. Nog steeds zijn de mensen er eigengereid. Of boer of ZZP-er. En nee, dat laatste niet in coaching of de schrijvelarij, maar in handenarbeid of schemer.

In deze streek ligt een familiebedrijf dat tot ver over de landsgrenzen bekend is. Het is een mythische plek voor ieder die er van hoort en in West-Brabant hoor je die verhalen al heel vroeg. Van brugklasser tot brave huisvader. Niemand is er ooit geweest, maar iedereen weet precies wat er zich afspeelt. Ongeacht de ongeschreven wet dat wat er in Sauna Diana gebeurt, in Sauna Diana blijft.

U begrijpt, als wielerliefhebber én Brabander was ik uitermate verheugd toen ik werd uitgenodigd voor een hapje en een drankje op landgoed Sauna Diana in ruil voor een recensie van het boek. Wat heet: uitgelaten, hoteldebotel en van de kaart dekt de lading beter. Aanleiding is de boekpresentatie van De Aankomst, geschreven door Bas Steman. En hoewel Sauna Diana er een aantal maal in voorkomt zal de uitzending van Andere Tijden Sport (7 juli) over Sauna Diana, die is gemaakt door Steman, zeker hebben meegewogen in de gastvrijheid van Jan en Ruud Siemons, oud-renners én uitbaters van de sauna.

Onherkenbaar voor vrouw en kinderen.

Op de racefiets, hetiskoers-shirt aan en in gestrekte draf naar Sauna Diana. Windkracht 5 in de rug, maar hartslag beneden de 130 want de sauna is gesloten dus douchen is er niet bij. Ontelbare keren ben ik de borden Sauna Diana 300m linksaf voorbijgefietst met de gedachte af te slaan. Deze keer mag het. Het dierenpark, het huis, de poort. Jan Siemons ziet me lachend aankomen en wijst mij mijn parkeerplek. De rest is wat chiquer gekleed en met de auto, maar in Brabant telt je geld of wie je bent niet meer mee. Uiteraard heb ik wel een broek en shirtje bij me, want hoewel lycra wellicht tijdens openingsuren gedragen wordt past het niet op een borrel als deze.

Korte samenvatting van de middag: er waren amuses, er was een bar. Er waren oud-wielrenners en er was een schrijver met zijn boek. Zonovergoten in de prachtige tuin – met verholen plekjes voor extra privacy – net naast de VIP-lodge (nsfw) was het aangenaam vertoeven. De rondleiding was uitermate interessant. Wel of geen racefiets in het zwembad? Is het de fiets van Chiappucci? Waarom hangt er een denim wielerbroek in de kast? Ik kan het u vertellen, maar ik doe het niet. Voor een goed wielerverhaal is de waarheid niet belangrijk.

* Recensie: Goed boek!

 

* Zonder gekheid. Het is een goed boek! Een mooi beschreven coming of age-, of wellicht beter een ‘coming to senses’-verhaal, de midlifecrisis van een net-niet-renner. Het raamwerk van deze wielerroman, schatplichtig aan De Renner, is de Omloop van Exel. Een laatste kans voor de ik-figuur om zich te revancheren, iets wat vooral voor hemzelf belangrijk is, op de niet-ingeloste belofte van een vermeend talent. Hoewel Steman nooit prof is geworden beschrijft hij wel van binnenuit de stiel en óók dat maakt dit boek een aanrader.

Laatste berichten van Bas Van Eijk (alles zien)
Mobiele versie afsluiten