Site pictogram HET IS KOERS!

De Gouden Pijl!

Bort Hartog

GPEmmen01„Mag ik je bidon hebben?” vraagt een jongen met stekelhaar aan Pieter Weening. „Natuurlijk mag jij dat, maar dan moet jij je wel eerst even voorstellen!” Weening steekt lachend zijn hand uit naar de jongen die Sander blijkt te heten en geeft dan zijn bidon af. Vervolgens schuift hij de grote transparante bokaal die hij als strijdlustigste renner mocht ophalen, de Peter van Puttenprijs, onder zijn koersshirt, stapt op z’n fiets en slalomt tussen het publiek door, dat zich rond winnaar Laurens ten Dam heeft verzameld. Next stop voor Pieter Weening? Alberta, Canada.

de 37e editie van de Gouden Pijl in Emmen is een internationaal gebeuren. Wat betreft de renners dan. De muziekpodia worden bevolkt door Hollands glorie. Met Jannes, Frans Bauer, 2 brothers on the 4th floor en Corry Konings, die in 1982 nog de rondemiss was en de kussen mocht uitdelen aan Leo van Vliet.

Wilco Kelderman („ja, ik heb wel wat last van een jetlag”) en Maarten Tjallingi komen vanuit de tour of Utah via Schiphol rechtstreeks naar Emmen toe.

Bollentruidrager Rafal Maika arriveert vanuit z’n vaderland, waar hij afgelopen week nog de ronde van Polen won. De altijd goed gesoigneerde Luca Paolini en Alessandro Vanotti vertegenwoordigen Italië. Samen met Kenny van Hummel, natuurlijk, die het prima naar z’n zin heeft in het Italiaanse Androni Giocattoli-Venezuela Cyclingteam. Ook al zijn die Italianen „echte modepoppetjes die in de rennersbus nog hun haren zitten te föhnen”.

„De Wereld is zo groot” zegt Wouter Wippert „waarom zou je dan in Nederland blijven?” Hij vertrok. Van Oosterhesselen naar Melbourne waar hij nu met zijn ploeg Drapac Cycling exotische koersen als de ronde van Taiwan en de ronde van China rijdt.

Emmenaar Gert-Jan Bosman wil voor eigen publiek knallen. Hij gaat op jacht naar de eerste premies, nadat het peloton met een daverend kanonschot weggeschoten is. Met succes. „De nacht van Emmen wordt voor Gerrrt-Jan Bosmannn heel erg lang!” roept speaker Jannes nadat de in het fluorgeel gestoken renner met een grimas vol witte tanden alweer een premiesprint pakt.

Schaatser Koen Verweij, die na het Wielerspektakel in Steenwijk ook in Emmen meerijdt, heeft nog geen meter te hoeven te fietsen om met de rondemiss Rowan Tromp op de te foto te komen. De blonde schoonheid stapt op de even blonde schaatser af en en geeft bevallig een witte iphone aan een van de fotografen. Die drukt af. Niet voor haarzelf blijkt later. „Dit is het toestel van mijn goede homo-vriend. Die vindt Koen Verweij helemaal ge-wel-dig! Maar die dacht dat het voor mij gemakkelijker zou zijn om samen met Verweij op de foto te komen”. Dat blijkt.

In de rijke historie van de Gouden Pijl stonden er al diverse goudhaantjes aan de start. Wat te denken van Marcel Kittel in 2013? Die zich dit jaar op het allerlaatste moment terug moest trekken vanwege ploegbelang. Of: Alberto Contador, Cadel Evans, Alexsandr Vinokoerov, Greg Lemond en Laurent Fignon? En in een verder verleden Hollandse klasbakken als Joop Zoetemelk, Jan Raas, Hennie Kuiper en Gerrie Knetemann, die in 1978 won. In 2014 wint zijn dochter Roxanne de vrouwenkoers van de Gouden Pijl. Nadat zij samen met haar ploeggenoten Marianne Vos en Lucinda Brand, Gietenaar Janneke Ensing met venijnige demarrages langzaam uitgeperst hebben.

Ook in Emmen is het een krant die een wielerevenement voor haar lezers schiep. In 1976 ontstond het idee voor dit criterium op de burelen van de Drents-Groninger Pers, afgekort DGP. In Frankrijk en Italië werd de kleur van de organiserende kranten l’Auto en Gazzetta dello Sport verwerkt in de gele en roze leiderstrui. In Emmen komt de afkorting van de persdienst, terug in de naam: De Gouden Pijl. Een gouden ingeving van oprichter Peter van Putten. De in 2002 overleden Van Putten combineerde een ongekende passie voor sport met een groot netwerk, dat hij niet alleen als chef van de sportredactie maar ook als oud-ploegleider van Kela-tapijt (1973) had opgebouwd. Door goede contacten zorgt de organisatie ervoor dat er ook in 2014, op de derde dinsdag na de tourfinish, een mooi deelnemersveld aan de start staat. Terwijl de concurrentie groot is, met de Enecotour in de lage landen en de Artic Race of Norway in het hoge noorden.

Lieuwe Westra is volop in de slag met Pieter Weening voor de prijs die door de Weduwe Van Putten uitgereikt zal worden, als er nog 10 ronden gereden verreden moeten worden. Tim uit Stadskanaal klokt de rondetijd: 2 minuut 26. De volgende 1700 meter gaan nog sneller: 2 minuut 24. Klik-klik-klik-klik, hoor je steeds. Tim staat kort na de scherpe lus die de renner voorbij de dierentuin moeten nemen, waarna ze snel opschakelen en rechtop de pedalen gaan staan. Ronde 8 gaat weer in 2 min. 26. „Man, ze rijden hier wel 50!”

Als na 60 ronden Ten Dam, Majka en Lieuwe-het beest-Westra gehuldigd zijn als de nummers 1, 2 en 3, komen rond het parcours de sterke verhalen los. Vooral bestuurslid Albert Scheper, die er in 1976 al bij was, als 1 van de 110 veldwachters, kent een aantal sterke verhalen. „Maar, die moet je niet opschrijven, hoor!” Jammer, want een anekdote waarin trainer Cruijff, de selectie van  Barcelona, wilde Drentse vrouwen en De Gouden Pijl verweven zijn, was wel het opschrijven waard geweest.

Fotograaf Henri Santing maakte een visueel storyboard van de Gouden Pijl 2014 dat via deze link  te bewonderen is.

Laatste berichten van Bort Hartog (alles zien)
Mobiele versie afsluiten