De Lotto-Belisol Express: de Belgische trein die op tijd rijdt

De kop is eraf! Oké, nog niet écht een Belgische ritzege, maar wel een zege voor een Belgische ploeg. Tot die eerste Belgische ritwinst is het wachten tot Dries Devenyns zijn duivels ontbindt op weg naar La Planche des Belles Filles. Maar daarover later meer. Of misschien ook niet.

Goed, Greipel dus. De Gorilla. Een man die in staat moet worden geacht een kokosnoot te kraken met zijn dijbenen. De sprinter maakte een collectieve inspanning mooi af; het treintje van Lotto-Belisol moet zowat de enige Belgische trein zijn die op tijd rijdt. De Duitser profiteerde daar optimaal van en schreef in Rouen een tweede Touretappe bij op zijn palmares. Door het dolle heen natuurlijk, hoe zou u zelf zijn.

Zo waar nog mooier dan de vreugde bij de winnaar is de vreugde bij de treinbestuurders, de loodsen van de spurtbom. Nochtans vullen zij geen leemte op in hun palmares. Krijgen zij geen bloemen  en een plaats in de geschiedenisboeken. En toch overschrijden ze in volle extase met de armen wijd open de finish. Gebalde vuisten, gemeende felicitaties.

Het moet zowat het toppunt van altruïsme zijn: met de overwinning van een ploeggenoot oprecht even blij zijn als was het een eigen. Dat je je dubbel plooit voor een dankbare kopman, kan daarbij al eens helpen natuurlijk. Greipel had het over een ploeg van negen vrienden en bedankte zijn makkers uitvoerig, ook in zijn Tourblog alias postkaartje dat hij elke dag via Twitter op de wereld loslaat. Laatste man Greg Henderson krijgt het laatste woord. Want hij vat het goed samen als hij stelt: “voor een collega doe je job, voor een vriend ga je nog net dat beetje verder.”