Toen een elektromotortje nog heel even gewoon iets was voor bejaarden die tot frustratie van jou – de amateurwielrenner – net iets te lang een stipje aan de horizon blijven, gebeurde er iets moois op Sporza. Thalita de Jong was net wereldkampioen veldrijden geworden en Renaat Schotte deed een sportjournalistieke meesterzet.
Hij zag een lachende vrouw staan. Hij constateerde dat het de moeder van Thalita de Jong was. Hij hield een microfoon onder haar neus. Hij stelde vragen.
Eén van die vragen was wat moeder De Jong dacht op het moment dat Thalita zo ver achter lag na haar moeizame start en uitstapje door de Zolderse kiezels. Moeder De Jong zei: “Toen dacht ik: oe, ze moet nu flink doortrappen.”
Een fantastisch antwoord dat volgens mij alleen moeders kunnen geven. Geen tactische bespiegelingen of andere vaderachtige interssantdoenerij. Gewoon een moeder die weet dat je flink moet doortrappen als je achterligt. En als Thalita niet had doorgetrapt, dan had moeder De Jong het ook prima gevonden. Ze hadden in de zomer gewoon weer een Bossche bol gegeten op een Brabants terrasje. Dát straalde moeder De Jong uit – onvoorwaardelijke liefde.
En toen kwam dus dat nieuws over het motortje. Er doken al gauw berichten op over een EPO-broer. Er was een keukentafelinterview met haar vader erbij. Maar de moeder van Femke van den Driesche was nergens te bekennen. Hopelijk staat ze net zo in het leven als moeder De Jong, want onvoorwaardelijke liefde, dat kan Femke wel gebruiken op het moment. En doortrappen, dat is ook geen slecht advies voor Femke.
Thalita en haar moeder eten een Bossche bol op een terrasje
Bron: het Twitteraccount van Thalita de Jong.
- 22 Dingen die ik leerde van mijn deelname aan The Ride Dolomites - 27/09/2018
- Bakker Bauke - 12/07/2018
- 14 Dingen die ik leerde van mijn deelname aan de Maratona dles Dolomites 2018 - 08/07/2018