Het is duidelijk, het wordt tijd voor de eerste klassiekers. En toch komt de Omloop te vroeg dit jaar.
Volgens de Spanjaarden zijn we helemaal loco dat we in dit weer over die rottige wegen gaan rijden. Dat mag zo zijn, maar de zeges van Langeveld in een kletsnatte Omloop en Traksel in een steenkoude Kuurne-Brussel-Kuurne bewijzen dat we met veel plezier kunnen koersen in dit hondenweer.
Maar dan moet het wel maarts hondenweer zijn en niet decemberachtig vriesweer. De ideale aanloop naar het nieuwe wielerseizoen is een ijskoud december, met nog wat naweeën in januari. Dan een wisselvallig februari (waarbij we die koppen van de veldrijders toch niet meer hoeven te zien dankzij de modder) waarna de Omloop mag komen.
Twee weken geleden hadden we de Elfstedentocht kunnen schaatsen. Het schaatspak is nog niet eens uit de was of er wordt alweer gefietst. Te vroeg dus. De klassiekers worden leuker als de toerist zelf de eerste trainingskilometers heeft gemaakt. Nu schijnt de zon, maar flikker je nog in iedere bocht op je smoel dankzij dat bevroren plasje. Dit zijn de weken voor onbetekenende koersen in Zuid-Spanje en vage landen. De Omloop valt te vroeg op ons dak, zomaar uit het niets.
Opschorten dus, dit is heel slecht voor de beleving. Wielrennen is toch ook emotie? Daarom harde maatregelen, dit jaar geen Omloop en Kuurne-Brussel-Kuurne, goedendag en tot ziens (om met Mart te spreken, die ook pas in mei op een rijtje heeft wie er in welke ploeg rijdt), tot op 17 maart in Milaan. De Spanjaarden hebben voor een keertje gelijk.
Favoriete wielerboeken:
- Boekrecensie: Het Grote Wielrenboek - 19/03/2024
- Boekrecensie: Riding With The Rocketmen - 04/08/2023
- Boekrecensie: Het Plan. Hoe Team Jumbo-Visma de beste wielerploeg ter wereld werd - 30/06/2023