HET IS KOERS!

De zesdaagsefratsen van Willy Debosscher

Hij kon best een stukkie hardfietsen maar winnen interesseerde hem niet altijd. Vaak niet zelfs. Willy Debosscher (van 14 februari 1943) vermaakte het publiek en verdiende zijn geld met zijn rare fratsen. Dat deed hij vooral tijdens zesdaagsen.

Ik kwam daar achter als pakweg veertienjarig jongetje toen ik het door Wim van Eyle samengestelde fotoboek Het aanzien van de wielersport doorbladerde en vol verbazing half blote dames tegenkwam. Tijdens de Zesdaagse van Maastricht van 1979 neemt hij al fietsend een topless-zangeres van de popgroep Sweethearts op de schouders.

Het is voor Debosscher geen bijzonderheid. ’Zotten Bosscher’ ensceneerde valpartijen, ging tegen de richting inrijden en permitteerde zich allerlei verkleedpartijen; de baan van de Zesdaagse van Londen betrad hij bijvoorbeeld met bolhoed. Niet al zijn tegenstanders zaten op deze clown te wachten maar organisatoren konden het niet maken de Belg Debosscher thuis te laten

Zogezegd kon hij ook hard rijden, schrijft oud-renner John den Braber (nu journalist en pr-man van de Zesdaagse van Rotterdam) over Debosschers specialisme de afvalkoers. ‘Zijn tactiek was simpel: in het laatste wiel blijven en steeds een persoon passeren, zodat hij in de koers mocht blijven.Dat lijkt simpel, maar is een conditionele uitputtingsslag.’

Hij trok ook er altijd nog een truc special uit. Den Braber: ‘Hij trok concurrenten aan de broek, deelde gele kaarten uit en speelde voortdurend met het publiek.’

 

Mobiele versie afsluiten