Tegen sponsors die niks met de wielersport te maken hebben, werd aanvankelijk meewarig aangekeken. Fiorenze Magni was de eerste die geen fietsmerk of bandenfirma op zijn shirt had staan. Zijn ploeg werd in 1954 gesponsord door de crème van Nivea en dat vond de wielerwereld maar raar. De meervoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen kreeg vanwege de ‘abnormale’ sponsor een startverbod voor Parijs-Roubaix.
Ook de afgebeelde Raphaël Geminiani was een van de trendsetters. In 1955 komt hij met een ploeg betaald door St.Raphaël, een vermouth-achtig drankje dat in die tijd erg populair was als aperitief en dat – hoe toevallig – zijn voornaam draagt.
Nadat hij in 1960 is gestopt als renner blijven de namen St.Raphaël en Geminiani verbonden aan de ploegen waar hij ploegleider is.
Jos van Nierop (1967) is gek op de koers sinds Hennie Kuiper won op Alpe d’Huez, 1977. Rijdt zelf af en toe op een Gazelle Champion Mondial uit 1978 (met de remkabels in een boogje boven het stuur). Kijkt op tv naar wielrennen, en leest en schrijft erover. En verzamelt (kopen, ruilen, krijgen) wielerplaatjes, wielerfotokaarten, wielerstickers en nog veel meer voor zijn verzameling.
