De dag na het live interview dat ze als kroegbazen van het Eerste Haarlems Wielercafé hebben met Lidewey van Noord, bespreken Matthijs Wind en Peter de Brock haar nieuwste boek. In het koffietentje waar vandaan ze hun wekelijkse ritten beginnen bestelt Matthijs een latte macchiato, Peter nipt aan zijn dubbele espresso. De twee door de auteur gesigneerde exemplaren van Peter Sagan, portret van een alleskunner komen op tafel.
M: “Hoe gaan we dat aanpakken, met z’n tweeën een boekrecensie schrijven?”
P: “Laten we gewoon even napraten, we hebben het boek gelezen en de auteur mogen interviewen.”
M: “Prima. Doen we het zo.”
P: “Kop over kop.”
M: “Al vrij snel in het begin van het boek wordt duidelijk dat Lidewey de hoofdpersoon Peter Sagan niet heeft gesproken. Wat vind je van de manier waarop ze dit heeft opgelost?”
P, verslikt zich bijna in zijn espresso: “Is dit geen spoiler? Eerlijk gezegd ging ik er ook vanuit dat ze hem niet persoonlijk had gesproken. Sagan wordt tijdens het wielerseizoen compleet afgeschermd voor de buitenwereld. Lidewey verdedigt zowel in het boek als tijdens ons interview dat ze wel pogingen heeft gedaan om het fenomeen te ontmoeten. In het eerste hoofdstuk duikt ze ook op in zijn geboortedorp, het Slowaakse Žilina, Ze ziet zijn geboortehuis, ontmoet jeugdvrienden en iemand die zijn ex-vriendinnetje heeft gekend. Dichterbij de wereldkampioen zal ze niet komen. Begrijp ik goed dat jij het een gemis vindt dat een ontmoeting is uitgebleven?”
M: “Nee, eigenlijk niet. Sagan is natuurlijk een druk bezet man maar uit het boek blijkt ook dat hij, en het team dat om hem heen staat, druk bezig is om alles uit zijn carrière te halen. Misschien hoort daar ook wel een zekere mythische status bij. Uit het boek begrijp ik dat zijn vrouw, Katarina, een belangrijke rol daarin speelt. Wat vond je bijvoorbeeld van de anekdote over de aardperen?”
P: “Waren die Bora-kookcommercials op Eurosport tijdens de spannende Giro d’Italia op Eurosport al irritant, nu weten we dat al die recepten met aardperen niet toevallig waren. Zijn schoonfamilie zit diep in de aardperenteelt, is de grootste aardpeerexporteur ter wereld. Heb ik je ooit verteld dat ik aardperen heb staan op de moestuin? Na het lezen van het boek denk ik nu bij elke aardpeer aan Sagan…”
M: “Als je dat met een aardpeer al hebt… Sagan is overal. In de keuken, onder een douche van een van zijn sponsoren. Ben je anders naar Sagan gaan kijken nadat je het boek gelezen hebt?”
P: “Mijn beeld van de spontane gozer, die alle wielerwetten en regels aan zijn laars lapt is niet meer. Met dank aan Lidewey! Ze legt het marketingcircus achter de kampioen bloot. Tegelijkertijd worstelt ze ook tot en met de laatste pagina met vragen rondom zijn authenticiteit. Sagan blijft van nature toch een renner die niet bang is om te verliezen. Dat is ook zijn kracht en zwakte. Maar het lijkt wel of ze er ook niet uitkomt, ze ook na het schrijven van dit boek nog zoekende is naar de man achter het zorgvuldig opgebouwde imago.”
M: “Dat denk ik ook. Het is haast onmogelijk om een goed beeld van de man achter Sagan te krijgen zonder hem uitvoerig te spreken en te volgen. Wat uit het boek wel naar voren komt is dat Peter de Grote, in ieder geval vroeger, een hele rustige en bescheiden jongen was. Het boek leest trouwens als een trein. Of beter gezegd, het boek leest als de verschroeiende demarrage die Sagan plaatste in de door hem gewonnen Ronde van Vlaanderen. Wel heb ik na lezing van het boek het gevoel gekregen dat ik, door meer van Sagan te weten, hem steeds minder ken. Heb jij dat ook?”
P: “Heel herkenbaar. Een paar uur voordat we Lidewey live mochten interviewen won hij zijn jaarlijkse etappe in de Ronde van Zwitserland met een nieuw zegegebaar. Twitter explodeerde! Een week eerder had ik nog gedacht wat een leuke spontaan joch is het ook, na lezing van het boek kon ik alleen maar denken aan wie in het marketingteam die move bedacht zou hebben. Mijn tweet met de vraag aan Lidewey om dit gebaar te duiden werd blindelings geretweet door Japanse Saganfans. Heel treffend is de anekdote die ze beschrijft over die epische, zogenaamde vredesmonoloog na zijn eerste WK-zege: “I’m hoping we can do the sport also next years, in the future, because the situation is very difficult and then I want to say all the people therefore change the world.” Ik weet niet of ik het kan zeggen… het gevaar is groot dat Lidewey het boek dat al zijn tweede druk beleefd uit de handel haalt… Ik kan nu niet meer genieten van zijn fratsen rond de koers, die minder spontaan zijn dan we altijd dachten.”
M: “Uit de handel haalt? Waarom zou ze dat doen? Dit boek heeft alles in zich om een wielerbestseller te worden!”
P: “Wees niet bang. Het was vast een grap van Lidewey op mijn zeurtweets na afloop van het interview, hoop ik. Hebben we al gezegd dat Bert Wagendorp het voorwoord heeft geschreven. En dat dit voorwoord ook heel fraai is?”
M: “Bij deze.”
P: “Is het een boek dat een groter, internationaal publiek verdient?”
M: “Zou me niets verbazen. Sagan is natuurlijk een internationaal fenomeen en ik heb nog niet eerder een boek over hem gezien. En Lidewey is met haar vorige boek ‘Pellegrina, een Italiaanse wielerbedevaart. al de grens over. De Duitse vertaling krijgt alleen maar lovende recensies. Moeten we het nog over de cover hebben? Over Peter Sagan die met zijn gestylde lange manen en iets te blauwe ogen zwoel in de lens van de camera kijkt?”
P: “Is ook die coverfoto van Cor Vos geen spontaan geschoten portret dan?”
M: “Durf het niet te zeggen maar ik vermoed van niet. Alhoewel, met Sagan weet je het maar nooit.”
P: “Ben je na het lezen van het portret dat Lidewey schetst ook bang dat het fenomeen/veelvraat/rockster nog voor zijn 30ste verjaardag van de een op de andere dag stopt met wielrennen?”
M: “Zou best kunnen, Sagan is een veelvraat maar als hij verzadigd raakt is de kans groot dat het wielrennen hem dan ook steeds minder gaat interesseren. Áls hij stopt met fietsen heeft hij in ieder geval wel meer tijd om de vragen die Lidewey, jij en ik, na lezing van het boek hebben gekregen te beantwoorden…”
Lidewey van Noord, Peter Sagan, portret van een alleskunner, Uitgeverij Q, 164 pagina’s, €16,50
- Het fenomeen Peter Sagan [Recensie] - 18/07/2017