Mocht je van wielrennen houden en in juli naar Zweden vertrekken, bereid je er dan op voor dat je je liefde voor de cykellopp met helemaal niemand kunt delen. Niet zo gek misschien, want er rijdt dit jaar geen enkele Zweed mee in de Tour. Zweden hebben werkelijk geen idee wie Thomas Löfkvist is en van hun nationaal kampioen tijdrijden Gustav Larsson hebben ze ook nog nooit gehoord. Phillip Lindau? Zweeds kampioen op de weg? Het zal wel. Alleen voor American football en ijshockey mag je de Zweden wakker maken. En voor koffie uiteraard.
Gelukkig wordt de Tour in Zweden wel live uitgezonden, door Eurosport. Ik weet niet of de commentatoren zinnige dingen zeggen, ik ben al lang blij als ik een naam herken. Maar het is duidelijk dat ze gek zijn op Robert Gesink, wat toch de indruk wekt dat ze verstand van zaken hebben.
We plukten handenvol aardbeien in de tuin en aten ze voor de tv op, met melk en suiker. Buiten blies de wind golfjes door de graanvelden. Een tweejarig Zweeds jongetje zat naast mij op de bank en staarde gebiologeerd naar al die gekleurde mannen – zijn eerste fietsles. Johnny Hoogerland reed in de aanval, in een blauw-geel pakje. De Omega Pharma-Lottoploeg reed zich het snot voor ogen. Bauke Bollema sleurde Robert Gesink de Mûr-de-Bretagne op, maar het mocht niet baten. Contador dacht dat hij won maar het was Evans die als eerste over de streep kwam. Hushovd vond zichzelf opnieuw uit en behield op indrukwekkende wijze de gula tröjan.
En dat de Tour vanavond in het Zweedse sportjournaal niet eens genoemd wordt, ach. Dat geeft eigenlijk niet.
Schreef onder meeer:
- Terug naar Namen - 20/12/2020
- Als een reiger over de toppen - 24/10/2020
- Muziek in de benen - 23/10/2020