Site pictogram HET IS KOERS!

Getest: The Bibs van RedWhite

Ivo Pakvis

Bib_Shopify2_a98af9c7-2fe4-4379-93df-1a6cc5b146c6_grandeWeinig dingen werken tijdens het fietsen zo verschrikkelijk op de zenuwen als een broek die na een X-aantal kilometer peddelen begint te schuren, of gaat zorgen voor een verdoofd gevoel in plekken waar een verdoofd gevoel helemaal niets te zoeken heeft. Daarom is een investering in een fatsoenlijke koersbroek er eentje die bij elke rit meer waard wordt. Een goed voorbeeld is de broek van RedWhite. Onbekend merk? Laat mij u helpen.

RedWhite is een fabrikant uit Singapore die fietsbroeken (simpelweg ‘The Bibs’ genaamd) ontwikkelt, die speciaal bedoeld zijn voor lange fietsafstanden. En met lange afstanden bedoelen ze niet een lullige honderd kilometer, waarmee dan mooi gepronkt kan worden op Strava. Nee, bij RedWhite krijg je de handen pas op elkaar als je een kilometer of vierhonderd op een dag wegtikt. Vierhonderd kilometer in één keer, dat vereist een zeem van welhaast goddelijke kwaliteit. Want begint het na tweehonderd kilometer oncomfortabel te worden, dan moet je nog tweehonderd kilometer. Reken er dan maar op dat er de volgende dag niet op een zadel gezeten kan worden.

De zeem nemen ze bij RedWhite nogal serieus. Drie lagen met schuim, gecombineerd met gel op kritieke plaatsen, vormen uiteindelijk een bescherming die het gemiddelde ruim overstijgt. Wie de broek voor het eerst aantrekt, zal denken dat er letterlijk een kussen tegen zijn billen hangt. De eerste keer voelt het wel wat bijzonder; de zeem is groot en heeft zich nog niet naar je lichaam gevormd. Pas na een paar keer dragen begint dat te gebeuren en merk je pas echt hoe goed de zeem daadwerkelijk is. Dan wordt ook duidelijk dat de broek inderdaad uitstekend geschikt is om uren en uren achtereen in het zadel te zitten. Hier geen ‘chamois fatigue’, waarbij de zeem na enkele uren zijn vorm begint te verliezen.

De overige afwerking van de broek is keurig. Simpel zwart, gecombineerd met subtiele, rode elementen en een siliconen strip aan het uiteinde van de broekspijpen die zorgt dat de broek niet omhoog kruipt. De pasvorm is prima en te vergelijken met de Italiaanse modellen. Reken ietsje groter dan je conventionele maat en je zit goed. Het lycra is van hoge kwaliteit en de bretels zijn zo gevormd, dat ze niet zullen irriteren bij je schouders.

De prijs van deze broek is pittig, maar houdt zich prima naast de concurrentie. Hij staat voor 150 dollar op de website, wat met de huidige koers neerkomt op iets minder dan 134 euro. De prijs zit hem voornamelijk in die waanzinnige zeem, zoals bij zo veel koersbroeken. De tijd zal leren hoe de broek zich houdt over een jaar of meer, maar voor nu is alvast wel te zeggen: The Bibs zijn hun geld dubbel en dwars waard.

Yuvaraman Viswanathan (“ik heb nog nooit in gefietst in temperaturen onder de 20 graden”), de man achter RedWhite, wil zijn naam vestigen in Europa. In Azië wint de broek snel in populariteit. Om de strijd aan te gaan met de Europese en Amerikaanse merken, moet je komen met iets bijzonders. En iets bijzonders, dat heeft hij.

Twitter
Laatste berichten van Ivo Pakvis (alles zien)
Mobiele versie afsluiten