De Strade Bianche levert mooie beelden op. Mooier dan Milaan – San Remo. De onverharde wegen van Toscane, de cipressen en vooral de finish in Siena met haar smalle straatjes. Kijk omhoog en je ziet de drogende was hangen. Na veel draaien en keren is er plotseling het historische Piazza del Campo waar het spektakel van de Palio is vervangen door de aankomst van de Strade Bianche.
De ogen zijn gericht op de winnaar van vorig jaar. Philippe Gilbert begon zijn zegereeks van grote koersen in 2011 bij de Strade Bianche. Hij was toen nog niet in grootse vorm. In de misselijk stijgende straatjes van Siena kreeg hij Alessandro Ballan niet eens uit het wiel. Dankzij een stuurfout van de Italiaan in de laatste bocht kon hij rustig de handen in de lucht steken op het Piazza del Campo.
Maar Gilbert gaat niet winnen. Net als bij Cancellara vorig jaar, zal zaterdag iedereen op zijn wiel koersen. En als Flip zijn seizoen een beetje fatsoenlijk indeelt, is hij nu nog niet in topvorm. Ook de winnaar van 2008, Fabian Cancellara, is getuige zijn afwezigheid in Omloop Het Nieuwsblad nog volop in voorbereiding. Jammer dat Wout Poels hoogstwaarschijnlijk ook nog vroeg in zijn voorbereiding zit en Vacansoleil ontbreekt in Italië. De Limburger zou een goede kanshebber zijn voor de Strade Bianche. Er is één renner die in topvorm is geboren, hij kan Gilbert er op ieder moment uitsprinten en de laatste kilometers zijn ook nog eens op zijn lijf geschreven.
Peter Sagan wint dit jaar de Strade Bianche. De jonge Slowaak maalt niet om pieken op een bepaald moment. En met Nibali heeft hij de ideale wegkapitein. Het kan haast niet anders of Peter Sagan zal zaterdag heersen op het witte grind van Toscane.
- Boekrecensie: Het Grote Wielrenboek - 19/03/2024
- Boekrecensie: Riding With The Rocketmen - 04/08/2023
- Boekrecensie: Het Plan. Hoe Team Jumbo-Visma de beste wielerploeg ter wereld werd - 30/06/2023