Site pictogram HET IS KOERS!

Het grote lijden van de Hollandsche Natie

Frederik De Brant en Matthias Vangenechten

Een hele Tour lang krijgt u een column van onder de Moerdijk. Maar omdat Belgen in het algemeen, en de gastbloggers van extrasport.be in het bijzonder, héél erg lui zijn, wisselen Frederik De Brant en Matthias Vangenechten elkaar af voor een dagelijkse ‘Blik van de Belgen’.

Met een gezonde mix van leedvermaak en medelijden aanschouwen wij Belgen de toestand van de Hollandse wielersport. Buiten een Spanjaard rijdende in Nederlandse loondienst zijn er niet veel lichtpuntjes aan de Hollandse wielereinder. Daar wordt door onze noorderburen dan ook enorm euforisch over gedaan. En toch. Ondanks het roemrijke verleden lijkt de wielrennerij in Nederland op een historisch dieptepunt te zitten. Wij denken dan spontaan aan hoe Evert Dolman in 1971 alle favorieten een hak zette in Vlaanderens Mooiste of hoe Thorwald Veneberg in 2005 in een uitgeregende Scheldeprijs zijn Litouwse vluchtgenoot Thomas Vaitkus versloeg. Dit historische dieptepunt is niet alleen te wijten aan het feit dat de Mart stopt met de Avondetappe te presenteren volgend jaar. Misschien is het wel een oorzaak, want wanneer Robert Gesink of Bauke Mollema ’s avonds aan de microfoon mogen bij Mart in de Avondetappe lijken zij open te bloeien. Figuurlijk dan toch. De koers zelf zorgt ervoor dat hun wonden letterlijk open bloeien. Bij deze raden we dan ook aan om Mart Smeets ploegleider te maken van Rabobank. We zullen Bauke Gesink nog nooit zoveel in de aanval gezien hebben.

Misschien dus toch niet zo’n lumineus idee. Onze bezorgdheid om de staat van de Nederlandse wielrennerij is dan ook oprecht te noemen. Steevast de bovenhand halen van een tienmaal zwakker buurland is voor ons Belgen ook maar niks. Bovendien wordt het voor ons steeds moeilijker om in een geloofwaardige underdogrol te kruipen. Maar om te zalven moet er eerst geslagen worden. Dit Tourdebacle was zo voorspelbaar ondanks het op papier sterke Rabobanktrio Kruijswijk-Mollema-Gesink. Maar dit werd zo sterk gecamoufleerd door het present tekenen van achttien Hollandse renners op het startblad in Luik. Dat kwantiteit niet gelijk staat aan kwaliteit werd even uit het oog verloren. En dat de koers met de meeste betekenis die dit jaar door een Nederlander werd gewonnen het Nederlands Kampioenschap op de weg is, werd helemaal over het hoofd gezien. En laten we een kat een kat noemen, de Ronde van Californië is ook maar de Ronde van Californië. Bovendien is de beste Nederlander van het seizoen die dan nog eens rijdt voor een Belgische formatie gestart in de Ronde van Polen om daar te … vallen. Oké, Lieuwe Westra was vrij indrukwekkend in Parijs-Nice, maar in de Ronde van Romandië was al duidelijk dat zijn piek in maart lag. Da’s dan toch zo’n vier maanden te vroeg gepiekt om goed te zijn in de Tour.

En nee, het heeft geen zin om je te verstoppen tot de Ronde van Zwitserland om te kunnen uitpakken in de Tour. Zo heb je toch al iets in handen om niet met lege handen te staan eind juli. Cadel Evans won vorig jaar de Tour na in het voorseizoen Tirreno-Adriatico en de Ronde van Romandië op zijn naam te hebben gezet. Iets gelijkaardigs bij Bradley Wiggins en Vincenzo Nibali dit seizoen. Wiggins won Parijs-Nice, de Ronde van Romandië en de Dauphiné Libéré. Nibali won Tirreno-Adriatico, werd derde in La Primavera en tweede in La Doyenne. Chris Froome doet het liever op zijn Armstrongs of op zijn Ullrichs door in de Dauphiné Libéré ineens van zich te laten horen om waarschijnlijk na de Tour zijn wederoptreden te maken in de Amstel Curaçao Race. Maar dat is maar enkelen gegeven.

Maar we hadden het ook over de kwantiteit die de matige kwaliteit van het Nederlandse pak renners dat aan de Tourstart verscheen, verdoezelde. Dat Albert Timmer en Roy Curvers het startblad mochten tekenen, maakt al veel duidelijk hoe Nederland aan achttien renners is geraakt. Timmer heeft gisteren zijn gewoonte doorbroken door 92e te worden in de rituitslag, voor de eerste keer een plek bij de eerste honderd. Hij maakt er blijkbaar graag een gewoonte van om na plek honderd te eindigen in de etappes. De Vuelta van vorig jaar reed hij uit en zijn beste notering in een etappe was toen een 113de plaats. Jammer dat Accent Jobs-Veranda’s Willems of Topsport Vlaanderen geen wildcard heeft gekregen, dan konden wij 23 Belgen afvaardigen naar de Tour. Met Pieter Jacobs en de in bloedvorm verkerende Tom Van Asbroeck had Topsport Vlaanderen er zeker iets kunnen uitrichten. Toch op zijn minst evenveel als Argos-Shimano.

Het probleem-Holland beperkt zich niet alleen tot de renners maar treft ook de ploegen. Buitenlandse renners in dienst rijdende van een Nederlandse ploeg worden er geconfronteerd met de Hollandse valcultuur of rijden plots rechtdoor in een sprint of krijgen in volle sprint te kampen met een kettingbreuk. Maar onheil dwing je net als geluk af. Waar haalt Argos-Shimano het in zijn hoofd om John Degenkolb thuis te laten ten voordele van Albert Timmer? Alles op Kittel en Degenkolb sparen was het zwakke argument. Nu ja, eerlijk wezen de Duitse spurtbom Kittel is geen garantie op succes in een grote ronde en zeker al geen drie weken. Er liggen immers op de weg naar Parijs naast punaises ook Vogezen- en Alpenpuisten. Over de Pyreneeënpuisten zwijgen we dan nog, vermits er tijdslimieten bestaan en de kans dat Kittel zo ver zou geraken eerder naar de kleine kant zou zijn. Bovendien vond men het bij Argos ook nodig om hun klimmer Alexandre Geniez thuis te laten. Niet dat het zo’n topper als Degenkolb is, maar met een extra Fransman in de ploeg heb je toch weer al wat meer kans om de prijs van de Strijdlust in de wacht te slepen. Bovendien heeft Argos een wildcard gekregen. Naar de Tourdirectie toe getuigt dit van weinig respect en een zekere arrogantie door Degenkolb en ook Geniez thuis te laten. Niet dat de Tourdirectie beter verdient maar nu staat Argos-Shimano ook nergens. Ach ja, wie weet wint Albert Timmer in de komende week een rit. De ratingbureaus zullen dan alvast hun werk hebben met het verlagen van de Tourkredietwaardigheid.

Bij Vacansoleil kwamen ze niet echt met een kopman aan de start voor het algemeen klassement. Toch kregen ze het klaar om acht Tourwaardige renners aan de start te laten verschijnen en Kenny Van Hummel. Zelfs Stijn Devolder slaagde er niet in zich in de Tourselectie te fietsen (knipoog). Vacansoleil is niet van de nodige pech bespaard gebleven maar heeft dit jaar tenminste al een podiumplek behaald in een grote ronde met – wat had u gedacht – een Belg.

En Rabobank? Tja, daar is natuurlijk alles peis en vree. De ploeg staat gekend om haar Spanjaarden die toch steeds weer de brandende meubelen weten te redden. Hoewel…

Ook voor enige zelfkritiek draaien we onze hand niet om. Wij hebben ook nog niet gewonnen deze Tour. Maar dat de Belgen ook nog droog staan is makkelijk te verklaren. Zij rijden in dienst of maken het mooie weer in het klassement. Een topper als Jurgen Roelandts cijfert zich helemaal weg in dienst van een Duitse gorilla. Dat heeft het Belgische Lotto-Belisol dan ook al drie ritzeges opgeleverd. Hetzelfde kan gezegd worden over Philippe Gilbert – u weet wel die veelvraat die in 2011 meer klassiekers won dan alle Nederlanders samen sinds 2000; enige verzadiging waar op 23 september trouwens niks van zal te merken zijn, is hem dan ook moeiteloos vergeven – draagt water voor Cadel Evans. Da’s toch al beter dan als land drie ploegen mogen sturen naar een grote ronde die het dan alle drie samen genomen moeten stellen met één etappeoverwinning van een renner die het jaar voordien met veel bombarie is binnengehaald maar na een matig voorjaar onmiddellijk werd neergesabeld omwille van zogenaamde tegenvallende resultaten. Het kan verkeren. Maar ondertussen zitten de Nederlandse renners nog met lege handen. Geen nood. Wij zullen jullie alvast helpen met het verwerken van jullie tot nog toe vrij onsuccesvolle Tour. Om de wonden niet helemaal open te rijten, zullen we jullie een Belgische ritzege besparen. Gisteren was dan ook duidelijk te zien hoe Gilbert zien benen stil hield toen Sanchez vertrok. Dat was puur uit kompassie met de Nederlanders. Een Belgische ritzege zou immers in de huidige omstandigheden even pijnlijk aanvoelen als voor Fransen een Duitse ritoverwinning op Quatorze Juillet…

 Matthias Vangenechten

Laatste berichten van Frederik De Brant en Matthias Vangenechten (alles zien)
Mobiele versie afsluiten