Nu de renners aan een welverdiende winterslaap begonnen zijn, is de tijd gekomen om eens terug te blikken op het afgelopen wielerseizoen. Een seizoen waarin niet alles was zoals het leek. Op Extrasport leest u het enige onvervalste wielerjaaroverzicht.
Voorjaar
De Trofeo Laigueglia is traditiegetrouw een eerste hoogtepunt van de nieuwe wielerjaargang. Hier kan je een slechte winter niet meer verbergen. Het parcours scheidt namelijk het kaf van het koren. Het koren heette dit jaar Moreno Moser. Wielrennen is net als politiek een ‘familocratie’. Moreno is de neef van Francesco. U kent deze laatste wel. Hij was de eerste renner die in de jaren 80 een bloedtransfusie onderging. Moreno zal het hoogstwaarschijnlijk net als Francesco ver schoppen. Al gebeurt dit hopelijk wel niet met dezelfde medische staf als die van zijn nonkel.
De klassieke allure van een wedstrijd wordt niet alleen bepaald door zijn leeftijd. Ook de aard van het parcours speelt hierbij een onbetwistbare rol. De organisatoren van de Strade Bianche hebben dat maar al te goed begrepen. En met hen Fabian Cancellara. De Zwitser heeft hier zijn voorjaar kleur gegeven. Over enkele jaren staat de Strade Bianche op hetzelfde trapje als Milaan-San Remo of Parijs-Roubaix. En een trapje hoger dan de Amstel Gold Race en de Ronde van Vlaanderen. Dan zullen we gewag maken van een geslaagd voorjaar voor Cancellara, denkend aan zijn heroïsche tocht over de Toscaanse grindwegen.
Het stijgende aanzien van de Strade Bianche staat in schril contrast met onze eigen Ronde van Vlaanderen. Die luidde op één april namelijk al de dans der criteriums in. Uitzonderlijk vroeg dus. Om de commerciële faciliteiten langs het parcours te verbeteren, lees: meer biertenten, moest het traditionele parcours van Vlaanderens Mooiste gewijzigd worden. Normaal valt de eer van criteriumopener te zijn te beurt aan de Amstel Gold Race. Helaas voor hen. In niets verslaan de Nederlanders ons op wielervlak nog. Marianne Vos buiten beschouwing gehouden. De Amstel werd dit jaar trouwens gewonnen door een voor Astanta rijdende Italiaan. Enrico Gasparotto is de naam. Net als het gros van zijn landgenoten is hij intussen ook al niet meer helemaal onbesproken. Vincenzo Nibali lijkt de enige Italiaan te zijn die zich momenteel niet hoeft te verantwoorden voor het Italiaans Olympisch Comité (CONI). Een monumentale inzinking kostte hem deze jaargang de zege in Luik-Bastenaken-Luik. Zijn toekomstige ploegmaat, de Kazak Maxim Iglinsky, snelde hem daar op het einde nog voorbij. Wanneer u een Kazak Luik-Bastenaken-Luik ziet winnen, moeten alle alarmbellen in uw hoofd tegelijk afgaan. Nibali rijdt volgend jaar voor Astana en zal daar niet onderbetaald worden. Één plus één is twee.
In feite zijn de Ardennenklassiekers in het leven geroepen om de steeds oplopende Girokoorts te temperen. Zo ook de Ronde van Trentino die overlapt met de Ardennenweek hier bij ons. Colombianen, Italianen en Sylwester Szmyd zwaaien daar al sinds mensenheugenis de plak. Het is in deze ronde dat u dit jaar de enige gelegenheid had om Damiano Cunego het zegegebaar te zien maken. U weet wel, dat blonde godenkind dat rondreed met de tatoeage I’m dopingfree en intussen opgejaagd wild is door het CONI. Nadat taxichauffeur Ivailo Gabrovski in de Ronde van Turkije bergop de tegenstand versmachtte met een Bert Grabschversnelling en Moreno Moser de Henninger Turm in Frankfurt won, was het pas echt tijd voor de Giro. Maar niet zonder te zeggen dat de Bulgaar Gabrovski om dopingredenen zich intussen geen winnaar meer mag noemen van de Ronde van Turkije en dat we best wel weten dat de Henninger Turm intussen is omgedoopt tot Eschborn-Frankfurt City Loop. De Omloop het Volk die van naam verandert en de Omloop het Nieuwsblad wordt? Het kan dus nog erger. Met dank aan de Duitsers.
Het eerste rondewerk
De Giro was dit jaar minder spetterend dan verhoopt. Althans, de eerste helft ervan. Het slotweekend was namelijk om duimen en vingers bij af te likken. We onthouden vooral de ongebreidelde aanvalsdrift van Andrey Amador. Geen Colombiaan of Venezolaan deze keer. Wel een Costa Ricaan rijdende voor Movistar. Het fantastische exploot van Thomas De Gendt op de Stelvio was er één voor de geschiedenisboeken. Dat hij na de Giro zijn niveau niet meer terugvond, vergeven we hem. De Gendt is Rodriguez niet.
Over Rodriguez gesproken. Hij is de man van het seizoen met straatlengten voorsprong. Maak er maar gerust een hele col voorsprong van. Terwijl De Gendt begrijpelijk verzadigd is na zijn derde plaats in de Giro neemt Rodriguez na de Giro een korte pauze om nadien in de Tour op zijn elan verder te gaan. Als regelmaat een naam zou hebben, het zou Joaquim Rodriguez heten. Rodriguez rijdt elke etappe in een grote ronde alsof het een klassieker is wat hem talloos veel ereplaatsen opleverde. Dit jaar eindigde de Spanjaard zestien keer in de top vijf van een etappe in een grote ronde. Vijf keer stond hij op het hoogste schavotje. Ondanks deze successen wordt Rodriguez steevast vergeten in de resem wielerprijzen aan het eind van het seizoen. Alsof de Ronde van Lombardije de mindere is van de Ronde van Vlaanderen. Qua aandachtsverdeling tussen beide koersen zou een mens gewag kunnen maken van een ongezond sportchauvinisme. Alsof podium rijden in de Giro en de Vuelta minderwaardig is aan een podium in de overhypete Tour. Rodriguez rijdt de verkeerde koersen om naar waarde geschat te kunnen worden. Het wordt tijd dat hij de Ronde van Vlaanderen wint of Parijs-Roubaix. Of zelfs maar Dwars door Vlaanderen. De status van onsterfelijkheid ligt voor hem klaar.
Tussendoortjes
Na de Giro was het weer wachten op mei 2013. Het lange wachten werd ingevuld door een bij momenten aardig programma, maar was eigenlijk niet meer dan een veredeld zoethoudertje. De Tour de France is de Dauphiné Libéré, maar dan gespreid over drie weken. Een Anglo-Saksisch team verdeelt en heerst er. Dat was in 2000 zo en was in 2012 nog steeds niet veranderd. Niets nieuws onder de zon dus. Gelukkig werd er in juli ook nog elders gekoerst. In Polen bijvoorbeeld. De wedstrijd krijgt de winnaar die het verdient: Moreno Moser. Andere koersen moesten het op dat moment stellen met een schlemiele Brit. Meer moeten we u niet vertellen om u ervan te overtuigen hoe hoog de Ronde van Polen wel aangeschreven staat in de wielerwereld. Het is nog maar een kwestie van tijd eer Francesco zich zal moeten voorstellen als de nonkel van Moreno.
In Londen stond ergens middenin de zomervakantie het meest prestigieuze toeristentochtje van het jaar op het programma. De tocht zou de renners in groep door de Londense binnenstad voeren. Dat had helaas niet iedereen zo begrepen. Een enkeling die later op het jaar de Cauberg zou veroveren, dacht er zelfs aan om een solo van twee uur uit de benen te schudden. Deze inspanning moest hij ondanks het recreatieve karakter van de rit aan het eind cash betalen. Dat in tegenstelling tot zijn Kazakse buur, eveneens gedomicilieerd in het pittoreske Monaco. Die had aan de eindstreep nog genoeg kleingeld in zijn binnenzak zitten om zijn Colombiaanse vluchtgezel te trakteren. Die laatste liet hem dan ook galant als eerste over de finish bollen. Het ene plezier is het andere waard.
Wie augustus zegt, denkt natuurlijk in de eerste plaats aan het Lombardische drieluik. Deze niet te onderschatten Italiaanse semiklassiekers worden door de overvolle wielerkalender in augustus en september ferm ondergewaardeerd. Hierdoor slaagde de Canadees David Veilleux van het Franse Team Europcar erin om de Tre Valle Varesine te winnen. In dezelfde tijd van het jaar wordt ook de Ronde van Portugal verreden. De Ronde van Portugal is het prototype voor de grote ronde van de toekomst. Dat is een ronde van twaalf dagen met in het midden een rustdag. De ritten zijn er niet van de poes. Deze editie reden mannetjes in fluogele outfit daar het hele deelnemersveld naar huis. Efapel-Glassdrive heet de ploeg. De Ronde van Portugal is hun Ronde van Vlaanderen of Tour de France. Door hun continentaal statuut hoeven ze zich om bloedpaspoorten niet druk te maken. Dat is een voordeel waar ze gretig gebruik van maken. De hele ploeg van acht renners heeft bruut geschat zestien dopingschorsingen achter de rug.
Climax in Valkenburg
Terwijl in de Vuelta Alejandro Valverde, Joaquim Rodriguez en Alberto Contador door hun hegemonie vakkundig het tekort aan Spaanse wielertalenten bedekken, vond ook het dieptepunt van het wielerseizoen plaats. Plaats van ontmoeten? De Lage Landen. De World Ports Classic zag dit jaar het levenslicht. Er werd gefietst tussen Rotterdam en Antwerpen en Antwerpen en Rotterdam. En dat over twee dagen. Dat de ASO hier haar schouders onderzette, doet weinig goeds vermoeden. We voelen aan onze enkels dat hier kunstmatig een nieuwe mastodont in het leven is geroepen. Qua toeschouwersaantallen kon de World Ports Classic bij haar eerste editie net concurreren met de Ronde van Peking. Een wedstrijd als de Schaal Sels, die het al moeilijk heeft, krijgt daardoor nog eens een extra nekslag. Zij hebben niet de middelen om tegen een organisator als de ASO de concurrentie aan te gaan. Schrik niet als over twee jaar de World Ports Classic WorldTour wordt. Weer een wedstrijd erbij op de overbezette kalender. Meer is niet altijd beter.
Het is september. De bladeren hangen al niet meer zo stevig aan de bomen. Het wielerseizoen kabbelt zo stilaan naar haar einde met als ontknoping het WK en de Italiaanse semiklassiekers met de Ronde van Lombardije als kroon op het werk. Man van het seizoen Joaquim Rodriguez bevestigde in Lombardije nog maar eens waarom hij deze titel verdient. Nooit is een demarrage bergop zo splijtend geweest als die van Philippe Gilbert op de Cauberg. De criticasters aan het begin van het seizoen kregen lik op stuk, hoewel ze zich nooit hebben moeten verantwoorden voor hun bij momenten ongenadige bewoordingen. We zijn geneigd alles in een jaarcyclus te bekijken. Wanneer we Gilbert zijn prestaties over twee jaar bekijken, heeft hij in 2011 en 2012 alles gewonnen wat hij wilde winnen. En ach, Milaan-San Remo winnen is zoveel mooier als het kan in een regenboogtrui.
Dit artikel verscheen eerder op Extrasport.
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020
Geef een reactie