Soms krijg je van die verschijningen die je even op het verkeerde been zetten. Neem nou het lentemagazine Man van de Bijenkorf. Glossy vol met mooie spullen voor gelikte mannen. Op de eerste pagina pakt de inkoper voor sneakers al flink uit. Niet echt aan mij besteed want pittig geprijsd en ik heb al twee paar schoenen. De hele voorjaarscollectie in beeld met centraal tussen al die sluipers een leren Brooks koerszadel voor de vriendenprijs van € 140.-. Ik moet even een paar tandjes bijschakelen, nieuwsgierig naar de verbindende factor. Het leer misschien, of is de heer inkoper even van het rechte pad geraakt. En hij lijkt toch zo normaal. Maar er staat maar een heel klein fotootje bij van de man.

Een fietszadel tussen de schoenen, dat vind je natuurlijk alleen terug in een belevingswinkel als de Bijenkorf. Och juffrouw doe mij dat zadel er ook maar bij; kan nog wel mee in de doos.

Beleving, een begrip voor hipsters. Ik tref ze nog wel eens die gasten; ze hebben allemaal een renfiets. De hardcore’s zelfs een fixie. Baarden,die niet zomaar een fietsenzaak binnen stappen. Nee, er moet beleving van uitgaan. Met een figuur in een denim-salopette met Spotify op de achtergrond. In plaats van een handwerksman in een eerlijke overall, de Arbeidsvitaminen met de volumeknop op vier .

Vader en zoon Van Herk

Ik denk nog wel vaker, met enige weemoed, terug aan Bert van Herk uit Meerveldhoven. Als je achterom de werkplaats binnenstapte was zijn vaste begroeting: “hedde gij stukke ?”. Vader Nol soldeerde onverstoorbaar door aan het volgende frame. Permanent een kingsize Hunter tussen de lippen.
“Ik zie het al, ge bent gevalle. Hij is un bietje schìf zeker”. Bert sloeg een touwtje om de balhoofdbuis en verbond dat met de achterpadden. Met een duimstok links en rechts van de staande buis het verschil opgemeten. Achterasje erin en een paar fikse klappen met een rubber hamer. “Zoowe die is wir hullemoal goed rèècht”. Bert was ook zeer bedreven in het jaarlijkse bijsnijden en opnieuw klinknagelen van Brooks zadels. Vind daar nog maar eens iemand voor vandaag de dag. Al met al best een beleving bij de kolenkachel.

Nol -d’n Drèèjer- van Herk is al heel lang niet meer onder ons. En nu is van de week ook zijn ouwe buurjongen Wim Roy begraven. Wim, de vader van JW,  was ook ooit renner. Ik zag op facebook dat op het provisorische grafkruis een koerspetje hing. Ja, eens coureur, altijd coureur. Tot in de eeuwigheid.

Over verschijningen, zeg maar gerust een close encounter, gesproken. Sta ik bij de Albert Heijn voor het wijnschap: is de Nederburg in de bonus. Een miniscuul uitvouwetiketje met twee rennertjes op de fles refereert eraan dat om “World Class TEAM WINE” gaat. Als in een soort instant visioen dendert dan het credo van de Nederburg winery binnen:

Cycling, like winemaking, demands a perfect balance of passion, resilience and an endless drive for discovery.

Ik heb het altijd al wel bevroed, persoonlijk beleefd zeg maar, dat er een verbindende factor moest zijn. Een sluimerend geheim verbond, min of meer.

Maar er is kennelijk meer. In “Why we ride” legt Nederburg uit waarom ze zich hebben verbonden met Team Dimension Data, het 1e All African World Tour Team. Én met de Qhubeka organisatie. Om Afrikanen, die enige maatschappelijke betrokkenheid hebben getoond, op de (gewone) fiets te zetten. “To empower and mobilise more communities throughout Africa. So that they too can forge their own future and realise their own dreams.”  Ze hebben er in Zuid-Afrika al meer dan 60.000 mensen blij mee gemaakt.

Team Dimension Data

En dat komt zomaar tot mij via de weekbonus van de AH. In dit geval de NederBrug tussen het fietsen en een goed glas wijn. Voor € 3,99 een mooie Cabernet Sauvignon. Die kelk laat je toch niet zomaar aan je voorbijgaan.“Veur dae geld. Doar kende toch gin errumoei van lèije” zeggen ze dan in Brabant.
Een fonkelende papillenstreler voor de après-course. Heel wel te pruimen. Hangt soepel in de bidon. Met een pittig stijgingspercentage van 14½ ( kan zich voor neofieten ontpoppen als een sluipmoordenaar). Geweldig recuperatieproduct. En bij elke slok denk je maar aan een nieuwe spaak of ventieltje: jouw bijdrage ter verheffing des volkes.

En aan diegene die uit dit alles enig cynisme denkt te peuren:

Honi soit qui mal y pense!

 

Theo Buiting
Laatste berichten van Theo Buiting (alles zien)