Gent-Wevelgem eind maart. Prachtige beelden van bemodderde wielrenners die verkleumd door slagregens en windkracht 8 over de Belgische wegen jakkeren. Bij mannen van boven de 40 gaat het dan al snel kriebelen. En laat ik nu ook zo’n man zijn…
Een man die als kleine jongen gekluisterd aan de buis dagelijks de Tour de France volgde. Na afloop van weer zo’n bloedstollende etappe – wieleretappes waren in die tijd altijd bloedstollend – ging ik dan rondjes om het plein fietsen als was ik Joop Zoetemelk himself. Knoertehard fietste ik iedereen het snot voor de ogen…
De Tour komt naar Utrecht
Ik bekijk het parcours van de eerste Touretappe in Utrecht op internet en mijn jeugdherinneringen worden nog heviger aangewakkerd. Normaal is de eerste Touretappe een proloog maar 4 juli beginnen de renners met een tijdrit in ‘ons stadsie’. Het parcours ziet er strak uit. Rechttoe-rechtaan, een paar haakse bochten. De start is op de Overste den Oudenlaan, een stukje onbekend Utrecht voor mij. Maar vanaf de Vondellaan kan ik het parcours bijna voor me zien.
Goesting om te koersen
Ik krijg zin om te fietsen, ik krijg zin om het parcours van de tijdrit te fietsen. Ik ga het doen. Ik ga weer knoertehard à la Joop iedereen het snot voor de ogen rijden. 13,7 km, hoe lang doe je daarover?
Kwartiertje?
Moet kunnen!
Snel haal ik mijn titanium ros van stal. Het is er eentje van Van Nicholas, Nederlands fabrikaat. Ziet er pico bello uit, want eerlijk gezegd heb ik er dit jaar nog amper op gefietst.
Ik monteer mijn GoPro camera op het stuur; deze prestatie moet gedeeld worden met al mijn volgers. Ik ren de trap op om mijn fietspakkie aan te doen. Hm, voelt strakker dan vorig jaar. Te warm gewassen zeker. Ik ga op bed liggen, even de adrenaline laten zakken. Ik moet goed uitgerust aan de start komen.
De rit van mijn leven
Ik sta bij de start van de tijdrit. De Overste Den Oudenlaan loopt voor het Holland Casino langs. Nooit geweten dat deze straat zo heette. Wat maakt het uit? Ik ben hier niet om straatnamen te leren, ik ben hier om een toptijd neer zetten, om herinneringen aan Joop te doen herleven. Mijn benen voelen gespannen. Ik kijk naar ze. Glad geschoren en glimmend van de massageolie. Mooi gebruind boven de witte sokjes, zoals het hoort. Deze benen gaan het doen voor me.
Pang! Daar klinkt het denkbeeldige startschot. Ik zet de GoPro aan en kom op gang. Langs de sportvelden van Zwaluwen race ik naar de eerste bocht, links de Koningin Wilhelminalaan op. Ik fiets, nee ik vlieg bijna, de Balijebrug over, richting de Vondellaan.
Theo Koomen
Langzaam dringen ze tot me door… ik hoor flarden van ‘Radio Tour de France’. Hé, is dat Theo Koomen? Slalommend tussen de fietsers moet ik stoppen voor rood… dit kost tijd…. weg vrij… gaan! Terwijl Theo lekker doorkwebbelt sjees ik door de Albatrosstraat naar de Rubenslaan, langs het stadion, en hop naar de Uithof.
Theo Koomen. Bron: Beeld en Geluid.
IJsboerke
Heinze Bakker heeft Theo Koomen afgelost als commentator. Hij heeft het over de IJsboerke-formatie. Prachtig, ik zie het IJsboerke dat vroeger bij ons in de straat ijs kwam verkopen zo voor me. Tour en IJsboerke, voor eeuwig verbonden.
Ik vlieg over de Archimedeslaan. Of is het de Champs-Élysées? Pol Verschuren wint de etappe voor een ploeggenoot. De IJsboeren hebben het fantastisch gedaan, zegt Heinze.
Joop komt binnen. En ik even later ook
Op de Waterlinieweg komt Joop binnen. Evert ten Napel heeft het moeilijk, zijn antenne begeeft het bijna. Op de Biltstraat krijgt Joop een nieuwe gele trui aangemeten en maakt een verschrikkelijk gelukkige indruk. Na vijf tweede plaatsen nu een eerste plaats, geweldig! En dat op die leeftijd.
Dat ik op zo’n leeftijd nog zulke sterke benen heb. Wittevrouwensingel, Tolsteegsingel, Ledig Erf, Bleekstraat, ze vliegen voorbij. Euforisch finish ik bij het kunstwerk van de Tour op het Jaarbeursplein… ik ben als Joop, ik heb de Tour gewonnen!
Twijfel? Bekijk het maar
Ik word wakker en zie witte, harige benen onder een strakke wielerbroek. Twijfel slaat toe. Ik heb dit toch niet gedroomd? Gelukkig, YouTube levert het bewijs. Ik heb knoertehard gefietst, iedereen het snot voor de ogen gereden. De tijdrit in vier minuutjes weggetrapt. Ik ben een held. En Joop heeft de Tour gewonnen.
Geef een reactie