Beste meneer F., zo noem ik u gemakshalve even. Geschokt ben ik, nog steeds, door de beelden die gisteren mijn huiskamer binnen kwamen. Een mooi frontaal beeld, van een asfaltweg, rechts een rij oude bomen, links een weiland afgezet met prikkeldraad. De bomen werpen hun schaduwen op het asfalt, vijf fietsende mannen op de vlucht voor het peloton op jacht naar eeuwige roem. Een doodgewone landweg, door uw mooie Franse land meneer. Het had evengoed een weg door mijn mooie Limburgse Heuvelland kunnen zijn.
Wat ging er door u heen meneer? Wat bezielde u om nog even het gaspedaal in te drukken? Schrok u van de instructies uit de jurywagen? Zag u de ploegleiderswagen van Europcar in uw binnenspiegel opdoemen en dacht u dat doorracen beter was dan u terug te laten zakken? Een reactie die alleen kan verklaren dat u een groentje in het peloton bent: een paniekreactie van een vermoeide, onervaren chauffeur. Waarom gaf u eigenlijk een ruk aan het stuur naar rechts?!
Of was u gewoon moe van de hectiek in de eerste negen dag van de Tour? Ik geef het u te doen, negen dagen achter het stuur in zo’n heksenketel, ’s avonds doorzakken aan de hotelbar in de finishplaats en vroeg in de morgen met een kop als een aambeeld weer naast uw bed.
Maar nee, dat is niet uw stijl! U rijdt al jaren mee in dit Gele Circus. U kent uw verantwoordelijkheden en neemt uw werk serieus. U heeft zelf nog als jongetje gekoerst in de locale omloop van uw geboortedorp. U kent de risico’s van het wielrennen.
Doemen er aan het eind van een vermoeiende werkdag ineens vlekken in uw linkerooghoek op, waarvan u enorm schrikt? U weet wel, alsof er ineens een grote zwarte kraai door uw blikveld schiet. Of was het de raamstijl van uw eigen auto, of die naar rechts overhellende boom in de linkerberm, die uw impulsieve stuuractie veroorzaakte?
U heeft vast heel slecht geslapen vannacht. Het was onontkoombaar. De beelden zijn ook door uw eigen werkgever duizend maal herhaald. De kranten hebben de foto’s in groot formaat afgedrukt. Een aanslag op twee renners, hoewel zonder opzet, heeft u op uw geweten! Als een Pontius Pilatus liet u de Bergkoning kruisigen in ordinair prikkeldraad! Wat een afgrijzen roept u over uzelf af. Een kruistocht naar Frankrijk wordt op poten gezet. U heeft het Nederlandse wielervolk getart en zult uw leven niet meer zeker zijn. 
Het was een ongeluk meneer F.. Een ongeluk komt te paard en gaat te voet. Gelukkig kón hij nog gaan meneer, zelfs op zijn fiets. U bent de beklaagde en Johnny de held. Zijn naam kan bijgezet worden in de galerij der wielerlegendes. Ik wens u zon op al uw wegen, want een ongeluk komt zelden alleen.
France Télévisions présente ses excuses
Foto: Reuters
- Fietsenmaker - 21/11/2016
- Geplette ui - 27/05/2014
- Hippocrietes - 01/11/2012