Dwars door Vlaanderen mag dan het kleine broertje onder de kasseiklassiekers zijn, toch hebben we iets met die koers. Is het omdat ze het tweede luik van het Vlaamse voorjaar inluidt, na die veel te lange pauze waarin alleen in Frankrijk en Italië wedstrijden gereden worden die er toe doen? Is het omdat we voor de start van de editie 2000 zelf per ongeluk bijna ene Peter Van Petegem ten val brachten (het zal toch niet onze schuld geweest zijn dat hij die dag tweede werd – in plaats van eerste – en ook in Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix de dichtste ereplaats zou behalen)? Of is het omdat de koers ondanks haar status van kneusje toch met heel wat mooie namen op de erelijst kan pronken (in de laatste twintig jaar: Nijdam, Tchmil, Steels, Chavanel, Breschel, Nuyens, en tweemaal Eeckhout en Museeuw)? We weten het niet.
In elk geval zaten we ook in 2006 voor de buis op de woensdag van Dwars door Vlaanderen, om uiteindelijk een ontgoochelende ontknoping te aanschouwen: de onbekende Jens Veuchelen, die bijna de hele dag voorop had gereden, bleef net uit de greep van het aanstormende peloton.
(Uiteraard heet Veuchelen niet Jens, maar Frederik. We moeten het zes jaar geleden om een onverklaarbare reden fout hebben opgeslagen in ons geheugen, waardoor we nu nog steeds, als iemand het over Veuchelen heeft, luidkeels ‘Jens!’ gaan roepen, om onszelf dan meteen te corrigeren: ‘Euh… Nee… Ik bedoel Frederik!’)
Een Voigt is onze Jens nooit geworden. Winnen heeft hij sinds die maartdag in 2006 niet meer gedaan, ook niet na een transfer naar Vacansoleil in 2009. Veuchelen zou een eendagsvlieg blijven, voor eeuwig verbonden met die ene overwinning, met die ene, onbeduidende koers. Elk jaar zouden wielervolgers één keer aan hem denken, om hem dan weer snel te vergeten. Recente getuige van zijn beperkt aanzien in wielerland: de voorspelling van hetiskoers-auteur André van den Ende voor Kuurne-Brussel-Kuurne vorige maand.
En toch mogen we Jens Veuchelen niet onderschatten. Zijn ereplaatsen verraden een sterke motor. Zo finishte hij in het lastige BK 2010 in Leuven als derde; Devolder won, Veuchelen was de enige die bij Gilbert kon blijven. Zijn topprestatie kwam er echter in de Koers naar de Zon enkele weken geleden. Veuchelen is sindsdien niet meer enkel ‘die van Dwars door Vlaanderen’, maar ook ‘die van de bollen in Parijs-Nice’.
Jens Veuchelen… Geen Voigt, nee. Een Mouris dan? Een Keukeleire? Ook niet. Jens Veuchelen is eigenlijk gewoon een Frederik. Net als zijn naamgenoot Willems geen topper, wel een verdienstelijk renner die af en toe een mooi resultaat behaalt. Alleen zou dat palmares van Veuchelen nog iets gevulder mogen zijn, maar daar is hij in 2012 duidelijk werk van aan het maken. We horen ongetwijfeld nog van hem dit seizoen; een rit en een trui in de Giro, misschien?
- Een vreemde droom - 13/04/2015
- Onaf: het lot van Andy Schleck - 11/10/2014
- Wij willen Wiggins (in de Tour) - 17/06/2014
Geef een reactie