De teleurstelling en vermoeidheid klinken door in zijn stem. Joost Posthuma (Team Leopard-Trek) is net terug in het hotel en wacht op de masseur. “Het kwartje viel overduidelijk niet op zijn plek vandaag,” zegt hij. Joost doelt op de teleurstellende zevende plek die de ploeg van Leopard Trek behaalde in de openingsrit van Tirreno-Adriatico vandaag. De beelden van de vijfde man, Tom Stamsnijder, die een kilometer voor de finish de aansluiting mist en met alle macht tracht om bij te komen, staan op het netvlies gebrand.

Team Leopard-Trek

Team Leopard-Trek in Tirreno-Adriatico

Als de uitgedunde ploeg over de finish komt, rijdt Joost een stuk verder op het parcours eenzame kilometers. Hij is op kilometer 12 het contact met de rest verloren, “ik zat achter Fabian en in een bocht viel er een gat, ik ben nog maximaal achter die jongens aan gegaan totdat ik de spreekwoordelijk plof voelde, toen was het gewoon over…” Fijne kilometers naar de finish waren het niet, “als je dat treintje steeds kleiner ziet worden, ja, dan doet dat wel wat.”

Maar waarom werd deze ploegentijdrit toch zo’n triest verhaal? Het is de vraag die, tijdens die laatste moeilijke kilometers, in het hoofd van Joost rondspookte. “De voorstelling was natuurlijk teleurstellend, een tijdrit moet je toch samen doen?” Joost aarzelt niet om de vinger op de zere wond te leggen, er was onvoldoende samenwerking. “De ploeg werd aan flarden gereden!” Het is te makkelijk om een schuldige aan te wijzen, al ziet het er op het tv-scherm wel zo uit. De kijker thuis kon zien hoe Fabian Cancellara uit alle macht aan kop sleurt en zijn teamgenoten één voor één als natte druppels van zich afschudt.

“Tuurlijk” zegt Joost, “als je ziet dat wij rond de 54, 55 rijden en hij op kop komt rijden en 59 rijdt, dan zie je wel dat er schoonheidsfoutjes gemaakt worden.” Maar het is een combinatie van dingen, legt hij uit. “We zijn natuurlijk een nieuw team en hebben die ploegentijdrit wel getraind, maar we zitten wel in het chaotische Italië en het verkeer gaat daar gewoon door.” Maar het is niet het enige, “we hebben natuurlijk wat last van opstartproblemen, het is bijvoorbeeld erg wennen aan de tijdritfiets, die rijdt echt heel anders dan mijn vorige en als het niet super gaat, ja, dan werkt het niet….”

Joost blijft wel 100% vertrouwen houden in zijn ploeg. “Als dat kwartje op de plek gaat vallen, dan komt het goed, deze koers is nog niet verreden, vergeet dat niet!” In zijn stem klinkt voor het eerst in het gesprek hoop door, “nieuwe rondes, nieuwe kansen!” Hij vult aan, “de ploeg past wel goed bij elkaar, maar we moeten wel met de billen bloot anders betaalt het zich dubbel en dwars terug.” Over Fabian Cancellara wil Joost nog wel wat kwijt, “schrijf die maar op voor de individuele tijdrit, die man is echt een klasse apart!”

Harm Job
Laatste berichten van Harm Job (alles zien)