Site pictogram HET IS KOERS!

Joris on Tour: Sarran Corrèze (12e etappe)

“Dit kon wel eens mooi worden!” Joris zag dat kamergenoot Marc Hirschi in de counterattack ging, achter zijn ploeggenoten Tiesj Benoot en Søren Kragh Andersen aan. Dit was zoals hun plan B bedoeld was. Uitgedokterd in de ploegleidersauto. Perfect uitgevoerd op de Côte de la Croix du Pey.
Op het moment dat Joris zijn ploeggenoten in de verte verdwenen, zat Joris aardig aan zijn limiet en liet hij zich lossen. Hij had niet de allerbeste benen meer. Het onstuimige begin van de etappe vergde zijn tol. Het oorspronkelijke plan van Team Sunweb was om gelijk mee te zitten met de eerste vlucht. Na de start sprong hij voortdurend mee, samen met zijn ploeggenoten. Alleen Hirschi en Roche mochten hun kruit droog houden.
De snelheid van het peloton lag het eerste half uur op maar liefst 55 km per uur gemiddeld. Het gehele uur ging in 50 kilometer per uur. Dat was best kicken. Al lukte het team Sunweb niet om mee te springen. Gelukkig werd de eerste vlucht op schootsafstand gehouden.

Foto: Chris Bonis

Het blijft gek om zelf in koers te zitten, waarvan je de afloop niet volgen kunt. Zodra ‘Flying Hirschi’ gevlogen was, en Joris gelost, ging het koersverloop volledig aan hem voorbij. Als een acteur in een film waarvan je zelf de afloop niet ziet.
De film kreeg een happy end vandaag. Tim de Clercq, de renner van Deceunick-Quick-Step vertelde Joris dat Hirschi had gewonnen. Even later werd Joris gefeliciteerd door een renner van Movistar. Er krulde een brede glimlach op het gezicht van Joris. Wat een baas! Zijn allereerste profzege! Gewoon in de Tour de France.

It was a beautiful day, the sun beat down
I had the radio on, I was drivin’
Trees went by, me and Del were singin’ little Runaway
I was flyin’

Joris zag als kamergenoot hoe Marc Hirschi ondanks de bittere teleurstelling van de net-niet-overwinning van afgelopen zondag in Laruns, rustig bleef. No Stress. Stress kills your shape. Het stokpaardje van Hirschi.
Na de etappes deed Hirschi alles op zijn dode gemak, in hetzelfde trage tempo waarmee Joris zich als ‘professionele lamballer’ door het leven buiten de koers beweegt. Om de tijd te doden, was Hirschi voortdurend aan het bellen met zijn Zwitserse vrienden. Slap geouwehoer, HoogDuits gekeuvel. Voorzover Joris dat kon volgen. Joris prees zich gelukkig met noice cancelling op z’n koptelefoon. Of Hirschi tijdens een van die telefoontjes zijn vroegere jeugdidool en huidige manager Fabian Cancellara wel eens aan de telefoon had? Joris weet dat zo niet. Zoals gezegd, die noice cancelling werkte echt perfect.

I rolled on, the sky grew dark
I put the pedal down to make some time
There’s something good waitin’ down this road
I’m pickin’ up whatever’s mine

Joris kent Marc Hirschi van hun gezamenlijke tijd in het talententeam van Team Sunweb. Geregeld reden ze als beloften koersen samen. Met Marc als kopman en Joris als captain van het Development Team van Sunweb.
Toen zag hij al dat de houding van Marc 180 graden draaide zodra die op een fiets zat. Dan werd hij zo scherp als een Zwitsers zakmes. Sluw als een vos ook. Hirschi dacht vandaag wellicht zelf ook wel dat het een ‘Hirschi-dag’ kon zijn. Hij liet vanochtend niets merken. Dacht het vast stiekem. Zoals heel veel wielrenners stiekem denken.

Dat Hirschi nu zo’n grote profzege boekt nadat ze samen de overstap van het talententeam naar de profploeg maakten, betekent voor Joris ook veel. Je geeft in feite veel van je sociale leven en van je maatschappelijke kansen op om een onzekere droom achterna te gaan: Profrenner worden. Als die droom dan uitkomt? Zo mooi, man!

I’m runnin’ down a dream that never would’ve come to me
Workin’ on a mystery, goin’ wherever it leads
Runnin’ down a dream
Yeah, I’m runnin’ down a dream that never would’ve come to me
Workin’ on a mystery, goin’ wherever it leads
I’m runnin’ down a dream

‘Running down a dream’ zo bezong Tom Petty dat. Het schijnt dat rocklegende Tom Petty op zijn 11e Elvis Presley ontmoette. Vanaf dat moment wilde hij zanger worden. Marc Hirschi kwam op zijn 10e plaatsgenoot en idool Fabian Cancellara tegen. Hij vroeg een handtekening en begon te dromen van een leven als fietscoureur.

Dat het ook samen kan, bewijst Joris Nieuwenhuis. Die droomde ooit om gitarist te worden. Ging op zijn vijftiende op een bij elkaar gelaste blauw grijze Ridley voor de fun een plaatselijke veldrit rijden, bleek een niet-vermoed talent te hebben en werd… een gitaarspelende profrenner.

DAGELIJKSE UPDATEJoris Nieuwenhuis (24) debuteert voor Sunweb in de Tour de France van 2020, als belangrijke schakel in de lead-out van sprinter Cees Bol. Iedere dag zoekt Bort Hartog even contact met Joris om zijn belevenissen van die dag te horen. En omdat Joris vaak muziek in zijn hoofd heeft, vraagt Bort hem ook naar zijn song van de dag! De playlist die zo langzaam ontstaat, kun je hieronder vinden of via deze link

 

 

Mobiele versie afsluiten