In de Panasonic-ploeg is Jos Lammertink vooral knecht voor de sprinters Vanderaerden en Eddy Planckaert. Af en toe kan hij zijn kans gaan. Zo wint hij Kuurne-Brussel-Kuurne, in 1984.
Twee jaar later is hij tijdens het Nederlands kampioenschap de snelste van een kopgroep waarin, volgens Wieler Revue, oudgediende en regerend wereldkampioen Joop Zoetemelk de sterkste lijkt te zijn. Zoetemelk is niet echt een sprinter, Lammertink kan dat wel.
De carrière van Lammertink is niet echt te kenschetsen als een echt gelukkige. Als groot talent komt hij over van de profs onder andere een verwaarloosde ziekte van Pfeiffer speelt hem parten.
Als hij in 1986 het rood-wit-blauw op de weg pakt (hij is overigens de enige die dat in een trui van Panasonic – actief tussen 1984-1992- presteert) mag hij naar de Tour. Die duurt voor hem echter niet lang.
In de vierde etappe smakt hij keihard tegen het asfalt. Het bloed gutst uit z’n hoofd en later wordt een scheurtje in z’n schedel en een zware hersenschudding geconstateerd. Einde Tour voor de Nederlands kampioen.
Lammertink is dan pas 28 maar hele grote prestaties volgen niet meer…
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie