Kroon op een carrière in Pau

Karsten Kroon

Wij van Het is Koers weten dat het je niet altijd mee zit, er zijn zelfs mensen die jou maar een zeurpiet vinden die altijd excuses zoekt als het weer eens net niet is. De 15e etappe van Samatan naar Pau zal het net wel zijn, want ja Karsten, ook jij gaat een etappe winnen. Je zult het niet geloven, maar om het voor elkaar te krijgen wil ik je vragen om onderstaande alinea”s aandachtig door te lezen. Ik wil je wat lessen uit het verleden meegeven. Lessen die jij kan gebruiken om deze etappe op je naam te schrijven.

Ik neem je mee naar de Tour de France van 1938, om precies te zijn zijn de zevende etappe. Deze etappe startte in Bayonne en finishte in Pau, de plaats waar ook jij je handen in de lucht mag steken.. Het was een vlakke, korte etappe van 115 kilometer en alles leek er op dat er een massasprint zou komen.

Een lekke band band van geletruidrager Leducq zorgde er echter voor dat de Duitser Heinz Wengler, die op 27 seconden van Leducq stond in het algemene klassement, besloot om ten strijde te trekken. Aan de streep lag namelijk een minuut bonificatie te wachten voor de winnaar. Een ritoverwinning van Wengler zou automatisch betekenen dat hij de gele trui over zou nemen. De Belg Ward Vissers en de Nederlander Theofiel Middelkamp glipten in zijn wiel mee. De drie reden gezamenlijk Pau binnen en aan de streep bleven de drie nipt het jagende peleton voor. In de sprint versloeg “Lepe Fiel” zijn medevluchters.

Er is iets raars aan deze overwinning. Het is bekend dat Middelkamp alles deed voor geld, hij fietste om geld te verdienen, niet om te winnen. Overwinningen deden hem niets. Geld wel. Nu bleef het peleton binnen 27 seconden waardoor Leducq het geel behield. Het is opmerkelijk dat Middelkamp deze etappe niet verkocht aan Wengler. Die zou immers de gele trui overnemen als hij de één minuut bonificatie van de etappe overwinning zou krijgen.

De reden dat hij het bod van Wengler afsloeg had alles te maken met de ritoverwinning van Gerrit Schulte een paar dagen eerder. De twee Nederlanders hadden in die tijd een hoogoplopende rivaliteit en dat Schulte al een etappe te pakken had was Middelkamp een doorn in het oog. Een ander leuk feitje is dat Middelkamp hierna nooit meer zou starten in de Tour de France omdat hij te lang op zijn prijzengeld moest wachten.

Ieder mens kan wat leren van Theofiel Middelkamp. Zo”n kleurrijk figuur komt slechts ééns in de honderd jaar op de aarde terecht. Maar jij kan vijf specifieke lessen uit zijn etappeoverwinning trekken die jou gaan helpen om de etappe te winnen.

Les 1: Wees leep

Alles zal er op wijzen dat het sprinten wordt in Pau. Middelkamp gebruikte zijn sluwheid om mee te glippen met klassementsrenner Wengler op het moment dat de gele trui op de grond lag. Eigenlijk is zoiets not done, maar aan de regels moet je soms schijt hebben Karsten. Lees de koers zoals jij dat kan en spring mee met het goede groepje. Let op Vinokourov, Hoogerland en Moncoutié die vast en zeker gaan aanvallen om punten te sprokkelen op de heuveltjes voor het bergklassement. Sluip mee, desnoods tijdens een plaspauze of ravitaillering. Doe alsof je kapot zit, kom nooit op kop en sla toe als ze het niet meer verwachten. Wie weet krijg je na deze etappe wel de bijnaam casino online “Lepe Karsten“. Dat zou toch geweldig zijn?

Les 2: Koers met wrok

Laten we eerlijk wezen Karsten. Jouw ploeg gaat drie weken lang gedesillusioneerd en zinloos rondrijden in Frankrijk. Jullie zijn onthoofd door de UCI, die het nodig achtte om iemand te schorsen die een verkeerd biefstukje had gegeten. Zonder Contador stelt jullie ploeg niets voor. De enige naam van betekenis op de startlijst is die van jou (en die van Nick Nuyens). Een perfecte kans om de “grote jongens” eens een lesje te leren! Wedden dat er na de 15e etappe met respect over jou en je ploeg wordt gesproken? Zelfs door de Rabo”s.

Les 3: Wacht op de sprint

Als je eenmaal de goede vlucht te pakken hebt dan is het de truc is om te wachten. Echt wachten. Dat leer je pas op latere leeftijd (schijnt, ik ben zelf een broekie van 26 dat al nerveus wordt als er een kermiskoers door het dorp komt). Wacht op de sprint, in je jonge jaren kon je goed aankomen en sprinten verleer je nooit. Wacht, kies het goede wiel, Jullie rijden Pau binnen, wacht, bocht naar rechts, schakel in de juiste versnelling, wacht, bocht naar rechts, wacht, wacht, bocht naar links, eindelijk zie je de finish, maar je wacht, wacht op de eerste reactie en GA!

Les 4: Wees eerzuchtig

Sla dealtjes van domme Kazachen, onbetrouwbare Fransen of rijke Russen van de hand, eergevoel gaat dit keer boven geld. Hoe verleidelijk ook.

Les 5: Stop op je hoogtepunt

Je bent geen emotioneel persoon, maar je zal huilen Karsten. Net als na je eerste ritzege in de Tour. Huilen van geluk, tot de tranen niet meer komen en er alleen maar een lach overblijft. “Lepe Fiel” was ook blij, maar zou nooit meer in de Tour terug komen. Hij had daar niks meer te zoeken. Niks te verdienen. Jij weet net als ik dat met deze overwinning de cirkel rond is, je hebt genoeg meegemaakt om er mee te stoppen.

Zie je het al voor je? “s Avonds aan tafel bij De Mart onbeschaamd een fles champagne wegtikken om vervolgens met je halfdronken kop te vertellen dat je uit de Tour stapt. Je hebt genoeg gezien. Stoppen op je hoogtepunt is het mooiste wat er is. Televisiemoment van het jaar!

PS: De originele krant van woensdag 18 juli 1938 kun je hier vinden.