Geef een kind een potlood en een vel papier en vraag het een berg te tekenen en je krijgt het profiel van de etappe van vandaag. Vraag vervolgens een wielerfan om het kunstwerk een naam te geven en de titel zal Sagan of Démare luiden. Maar waar het kind de berg waarschijnlijk knalroze of felgroen had gekleurd, met een rond geel zonnetje in de rechterbovenhoek, bleek de werkelijkheid donkergrijs.
Sicilië is het eiland van de felle kleuren. Een zomers schilderij met de zee in aquamarijn, de lucht in azuurblauw, huizen in wit- en zandkleur en een sinaasappelboom vol feloranje vruchten. Dieprode tomaten uit de moestuin. Fichi d’India, cactusfruit in alle tinten van de regenboog. Het eiland van de eeuwige zomer. Maar kennelijk is dat omdat de beelden van Sicilië in de herfst uit ons collectief geheugen worden gewist als de hoestbuien van Trump uit zijn videoboodschappen.
De renners fietsten door een landschap dat niet was ingekleurd door een kind dat net een nieuw blik kleurpotloden voor zijn verjaardag had gekregen, maar door de Etna. De aarde was niet groen, maar antraciet. Zelfs de prachtige barokke stadspaleizen in startplaats Catania waren opgetrokken uit donker vulkanisch gesteente. De mist deed er nog een schepje bovenop en legde een lichtgrijs filter over het toch al grauwe landschap. Dorpjes die in de zomer het masker van de ultieme vakantiebestemming dragen, bleken zonder hun zonnemake-up een stuk minder aantrekkelijk. De renners daalden door dikke mist de Portella Mandrazzi af, over gitzwart, nat asfalt. Af en toe kon je naast de weg de contouren van een olijfboom ontwaren.
De ploeg van Démare zette zich vanaf de start op kop, Sagans team deed in de klim een verwoede poging de concurrenten voorgoed in de mist te laten verdwijnen. Het zou passend zijn geweest als juist in deze grauwe etappe de zon eindelijk weer uitbundig was gaan schijnen voor Sagan, als hij dat zonnetje in de rechterbovenhoek had mogen tekenen. Maar de finishfoto wees uit dat het kunstwerk Démare heette en dat híj degene was die zijn handtekening onder de rit mocht zetten — er was daarvoor een millimeter ruimte gereserveerd op het doek, linksonder.
Schreef onder meeer:
- Terug naar Namen - 20/12/2020
- Als een reiger over de toppen - 24/10/2020
- Muziek in de benen - 23/10/2020