Lekker raggen in ’t Nije Hemelriek

Lars van der Haar. Foto: Paul Barelds.

’t Nije Hemelriek. Voor de ene veldrijder een hemel. Voor de ander de hel.

Met de vele hoogteverschillen, de zandstroken, het vele draaien en keren, en de trappen, brug en ‘skiheuvel’ die elk rondje weer genomen moeten worden, vormt het een attractief en selectief parcours. En een unieke wedstrijd. Het is alweer 13 jaar geleden dat hier een cyclocross gehouden werd. Overigens niet de minste: het WK Veldrijden van 1991 waar Radomir Simunek de regenboogtrui greep en Adri van der Poel tweede werd.

De fraaie bosrijke omgeving nabij Gasselte vormt op zaterdag 11 en zondag 12 januari ’14 het sprookjesachtige decor voor het Nederlands Kampioenschap Veldrijden. En met een knipoog naar het WK  van ‘91 zullen er zondag maar liefst 3 wereldkampioenen aan de start verschijnen: Marianne Vos, Mike Theunissen en Mathieu van der Poel.  Ook de bronzen medaillewinnaar van het afgelopen WK, Lars van der Haar, verdedigt in Gasselte zijn kampioenstrui. Genoeg redenen om op de dag des Heren naar ’t Nije Hemelriek af te reizen.

DriedubbelDekker

Voorbij Amen, Grolloo en Papenvoort  moet je wezen. En tussen Gasselte en Anderen. Klinkende Drentse plaatsnamen. Typisch een plek waar Drenten flink wat extra’s willen geven om lekker richting een podiumplek te raggen. En die Drenten zijn er.

Dekker zou het bijvoorbeeld zo maar kunnen worden. Jens Dekker, die dit jaar op eigen kracht en met een beetje hulp van zijn genen (zoon van Dick Dekker) in de categorie Nieuwelingen al menig koers won, waaronder de Superprestige in Gieten. Wellicht wordt het wel ‘dubbeldekker’. Want ook David Dekker (zoon van Erik Dekker) doet in de categorie Nieuwelingen mee en reed al vaak top-10 in de cyclocrossen van dit seizoen. En het zou zo maar drie keer Dekker kunnen worden tijdens dit NK. Op de persconferentie van het NK Veldrijden gaat het gerucht rond dat die dekselse Erik Dekker flink aan het trainen is geslagen en bij de organisatie al gepolst heeft wanneer er op het parcours goed te trainen valt. De winnaar van ondermeer 4 touretappes doet mee in de categorie Master 40+.

Mathieu van der Poel. Foto: Paul Barelds.

Poel des Verderfs

Bosman is ook zo’n Drent met podiumkansen. De talentvolle renner uit Emmen heeft alleen de pech dat hij in de categorie Beloften uitkomt. De wedstrijd waarin ’t Nije Hemelriek door topfavoriet Mathieu van der Poel samen met zijn sterke broer David omgetoverd zal worden tot een heuse poel des verderfs. Ook zij dragen de plicht met zich mee om de familienaam hoog te houden. Vader Adri van der Poel werd 14 jaar geleden nog nationaal kampioen op hetzelfde parcours.

Gert-Jan Bosman. Foto: Paul Barelds.

Dit wordt een wedstrijd vol zwavelhoudend vuurwerk, waarbij Gert-Jan Bosman als een gevaarlijke outsider gezien mag worden. Hij vindt het heerlijk dat hij voor deze belangrijke wedstrijd niet helemaal naar het zuiden hoeft af te reizen. En hij kent het parcours op zijn duimpje. Al vindt hij het jammer dat besloten is om een omgevallen boom alsnog van het parcours te halen. Met een goed ingestudeerde bunny hop wist hij deze inmiddels perfect te nemen. Maar hij heeft nog een andere troefkaart op zak. Naast half Emmen, zal ook zijn oma naast het parcours staan om hem luidkeels aan te moedigen. Haar stem herkent hij uit duizenden.

Fluorescerend roze

Als de persconferentie afgelopen is, trekt de 17-jarige Esmee Oosterman een muts over haar lange, blonde haren en stapt op haar damesfiets. Op weg naar huis in het nabijgelegen Gieten.  Met een fluorescerend roze fietskrat voorop.

Esmee Oosterman. Foto: Paul Lessing.

Haar allereerste ritje op een mtb reed ze ook in ’t Nije Hemelriek. Op tienjarige leeftijd. Samen met haar vader. Nu mag ze uitkomen in de categorie Junior Vrouwen. Zo’n thuiswedstrijd heeft iets speciaals, maar geeft ook extra druk. Dat vindt ze eigenlijk wel lekker. “Onder druk presteer ik altijd beter”. Ze houdt van een zware koers en hoopt daarom op slecht weer.  Ze krijgt rode wangen als ze verlekkerd naar de kampioenstrui kijkt, die tijdens de persconferentie getoond wordt. “Als je naar mijn uitslagen kijkt, is het logisch dat je mij een kandidaat voor het podium noemt”. Drentse nuchterheid, van een meid die houdt van het veldrijden. “Moet jij ook gaan doen”, zegt ze lachend tegen het zoontje van uw verslaggever van dienst.

“Blijf jij maar lekker voetballen en gitaarspelen” zegt deze lafhartig tegen zijn zoon, als ze even later langs het standbeeld van Harry Muskee in Grolloo rijden. De terloopse opmerking van Esmee dat haar vader zijn mtb niet meer heeft kunnen aanraken, sinds zij wedstrijden is gaan rijden, miste zijn uitwerking niet.

Veldrijden doe je niet alleen, zo blijkt. Veldrijden doe je met je familie.