Site pictogram HET IS KOERS!

Liefde voor de koers

Dé Hogeweg

Ik bouwde d’r op (3x)
Het bloed spatte in mijn kop
Het is de liefde voor de koers

Winnaar Niki ‘Jukebox’ Terpstra maakte het gedicht, dat het parcours van de Ronde van Vlaanderen van zichzelf al is, o zo mooi, toepasselijk én eervol richting Vlaanderen he-le-maal af met zinnen van Belgische bard Raymond van het Groenewoud uit diens gospelachtige song Liefde voor muziek.
Vijf kasseistroken en achttien hellingen: Lippenhovestraat, Paddestraat, Holleweg, Haaghoek, Mariaborrestraat. Oude Kwaremont, Kortekeer, Edelare, Wolvenberg, Leberg, Berendries, Tenbosse, Kapelmuur, Pottelberg, Kanarieberg, Paterberg, Koppenberg, Steenbeekdries, Taaienberg, Kruisberg, waarvan sommige twee keer.
Zottegem, Oudenaarde, Berlare, Zele, St. Niklaas: de plaatsnamen zijn al net zo prachtig. Er is ook nog een Muziekbos, maar dat heb ik niet (bewust) in beeld gezien.

De Ronde van Vlaanderen is 266,5 kilometer en werd vandaag voor het eerst vanaf het begin live uitgezonden. Een hele vooruitgang, want het was meteen spannend. Nederlanders Pascal Eenkhoorn (Lotto NL-Jumbo, 70 kg) organiseerde een geslaagde vlucht waar nog een Nederlander in zat: Pim Ligthart (Roompot, 72 kg). Later deed Sebastiaan Langeveld (Drapac-Cannondale, 67 kg) ook mee.
Echt een geschikte dag – want ook nog eens Pasen en 1 april – om eens lekker chauvinistisch te zijn.
Doodzonde voor Eenkhoorn dat de commentatoren hem nog steeds introduceren als de jongen die een akkefietje met slaapmiddelen had in december.

De race ontwikkelde zich spectaculair. Het hoosde van de regen, op een rotonde dook er uit het niets een rijdende auto op tussen de renners, er was helaas zelfs een val in  het prikkeldraad van Mitchel Docker (ProCycling, 73 kg) en Sep Vanmarcke (Drapac- Canondale, 77 kg) viel twee keer. Aan de andere kant poetsten cameramotards druipende zonnebrillen droog, was er volop positiespel, was er sliertvorming en renden er Belgische kinderen met een zondagse zijscheiding in het haar met een grote Belgische Leeuwvlag mee door een heuvelachtig stoppelveld zonder te struikelen. Ook 1 april grappen bleven uit. De Ronde is heilig.

Het wachten was op Zottegem, daar lagen de eerste kasseien. Tegen de tijd dat de renners er waren, was de 4 kilo gewichtsverlies van Niki Terpstra (Quick Step, 74 kg – is dit al bijgewerkt?) zeker 4×4 keer genoemd onder de toevoeging: ‘Maar wáár dan?’
Terpstra zelf zat er bemodderd maar geconcentreerd bij, omringd door ploegmaten. Na de Koppenberg spoot hij weg met Nibali (Bahrein-Merida, 65 kg) en liet deze nog weer een eind verder achter zich. Terwijl hun gewichtsverschil 9 kg is in het voordeel van Nibali, zou je zeggen.
Maar effectief lijkt de min 4 verder wel, want Terpstra vloog naar de finish en Nederland kreeg 32 jaar na Adrie van der Poel een nieuwe held in een Vlaams wielermonument.

Er is gelukkig nog geen quizvraag waarbij volgers hun gok kunnen twitteren: welk liedje komt er uit Terpstra’s jukebox na afloop.
Laat zijn liefde voor muziek en de koers in een liedje samenvatten wel spontaan blijven. Volgende keer lekker geen liedje bij het flash interview. Alleen muziek in zijn eigen kop. Als extra prijs.

Laatste berichten van Dé Hogeweg (alles zien)
Mobiele versie afsluiten