Bij de junioren en beloften won hij volop. Maar eenmaal bij de profs begint het allemaal van voor af aan. Moet hij wennen aan het wereldje met langere koersen, hogere snelheden en toenemende koersdagen.
Er zijn dagen in de koers dat hij zelfs de gruppetto niet kan volgen. Rationeel verklaarbaar, gevoelsmatig frustrerend. Het leidt tot twijfel. Bij zijn broodheren, bij hemzelf. Desondanks weigert hij voortijdig afstand te doen van zijn droom.
“Ooit zal ik me meten met de wereldtop, de koers kunnen kleuren en voor een grote zege gaan. Zolang ik deze doelen niet bereik ben ik niet tevreden. Natuurlijk zal de weg naar succes bezaaid zijn met hindernissen. Maar die schrikken me niet af. Het is zoals generaal Hannibal ooit uitsprak op weg naar zijn zoveelste overwinning op de Romeinen: of ik vind een weg, of ik maak er één.”
Dit weekend creëerde hij in een kolkend Brussel zijn eigen weg, door in een split-second zijn lead-out om te zetten in een fenomenale eindsprint. Oprukkend vanuit een op het oog kansloze positie. Met machtige pedaalslagen, hoppend van achterwiel naar achterwiel. Genoeg om de complete sprint-elite, reporters en kijkers te verrassen.
Mike Teunissen slaagde erin om zijn weg naar geel te maken. Met dank aan velen.
Maar vooral door zijn eigen droom levend te houden.
- De rest is bonus - 08/05/2020
- Mijn nieuwe wielerheld - 22/07/2019
- Generaal Teunissen maakt zijn weg - 08/07/2019