Grijze stieren draafden over een Alpenachtig weitje in Noord-Spanje op 46,3 km van de finish. Het was alweer etappe 10.
Karsten Kroon leverde pas Vueltacommentaar vanaf de dinsdag na de rustdag door de overlap met de Giro. Van Giro naar Vuelta, van Jeroen Vanbelleghem naar Sander Kleikers. Wat een krankzinnnige omschakeling voor een commentator die zo bejubeld is tijdens en na de Giro. Van Wielerrevue kreeg hij zelfs een prijs. Wat had hij een klik met Vanbelleghem en wat was het in week 2 zoeken naar het werkplezier met Kleikers.
Als een etappe niet bol staat van de spanning let je meer op het commentaar en andere randzaken.
Neem nu de dieren onderweg. Wat heeft Kroon een fantastische drie Giroweken gehad waarin hij vrijuit zijn dierenliefde kon belijden bij elk giertje, ezeltje of dronetje wat hij zag langs het parcours. Vanbelleghem was steeds de perfecte aangever/collega/vriend met humor/adremheid/medeleven. Als volger hoop je dan dat zo’n duo doorgaat tot het winter wordt. Ik bedoel: waar moest Vanbelleghem zo nodig heen, waar is hij en kan hij niet terugkomen om samen met Kroon week 3 te verslaan?
Natuurlijk moeten de heren commentatoren er even inkomen met elkaar, maar gaat dat nog lukken deze Vuelta? De vraag stellen is hem beantwoorden. Natuurlijk is het voor Kleikers ook niet makkelijk om Vanbelleghemiaanse chemie te krijgen met Kroon, maar kan hij dan in ieder geval niet gewoon beter meer zichzelf zijn? Het is maar een idee, ik ben geen mediapsycholoog.
Bij de grijze stieren zei Kleikers zachtjes ‘heej’… Als het ware om Kroon uit te nodigen om iets over dieren te zeggen. Kroon had het grootste deel van de etappe al gezwegen als het peloton bijvoorbeeld twee zwarte hengsten met waaiende staarten of vijf grazende koeien passeerde.
Ook vroeg Kleikers al eens naar de traktaties bij de koffie om daar een leuk boompje over op te zetten. (remember de eindtraktatie van Kroon: de marsepeinen tiet met framboostepel in een erering van bokkepootjes). 
Misschien kan Kleikers, die een eigen mediabedrijf in Maastricht heeft – ‘communicatie is mijn vak’ – en presentatiecoach is, andere 1-2’tjes met Kroon proberen te vinden. Of gewoon commentaar leveren, dat kan ook altijd nog.
Langs de kust, tegen het einde van de etappe naar Suances, leken de remmingen weg bij Kroon. Bij een beeld van een groep caramelkleurige koeien op een verhoogde wei aan zee zei hij: ‘Nou, die hebben nog eens een wei met een mooi uitzicht, Sander.’
- Robert Robert Robert bedankt - 07/09/2024
- De Tour na week 1 - 09/07/2024
- De tand van Thymen - 20/05/2024