HET IS KOERS!

Canyon deel I: Mountainbike kapot. Wat nu?

Begin 2013 kwam ik terug van een korte vakantie. Als een gehaktballetje in eigen vet gebraden plofte ik achter de computer om achterstallige mail bij te werken. Als eerste sprong de notificatie van Marktplaats in het oog: een hit op mijn zoektermen!

In maart 2012 ben ik begonnen met racefietsen op aanraden van vrienden die deze sport al een tijdje beoefenden. Ik vond het meteen fantastisch: ervaren hoe het is om meter voor meter te moeten lossen motiveert mij niet alleen beter te trainen maar geeft ook een extra dimensie bij het volgen van wielerkoersen op de televisie. Keek ik voorheen nog verbouwereerd toe hoe mijn held Benoît Salmon – Bennie Zalm voor vrienden – een wiel niet kon houden, nu begreep ik het. Het is geen kwestie van even wat harder trappen, het is een gevolg van simpelweg niet kunnen.

In de daaropvolgende winter gingen ze mountainbiken om de conditie op peil te houden. Een aantal andere vrienden kocht ook een (tweedehands) mountainbike en sloot zich bij hen aan. Nu is racefietsen op het eerste gezicht een goedkope sport: een fiets, wat kleren en klaar ben je. De ervaring leert echter dat net als bij sportvissen je elke sport zo duur kunt maken als je zelf wilt. Betere kleren, een fietscomputer, een andere cassette voor in de bergen, en ga zo maar door. Ik zat even op zwart zaad voor wat betreft mijn fietsbudget en bedacht dat een tweedehands MTB voor nu wel afdoende zou zijn. Zo gezegd is met mijn maten niet meteen gedaan. Marktplaats staat vol met fietsen in reguliere afmetingen, maar wanneer je boven de 2 meter uitstijgt is het andere koek. Tot nu.

Een echte Van Tuyl, een Nederlandse fietsenbouwer bekend om zijn sterke frames, in de grootste maat! Altijd keurig onderhouden en in een naburig dorpje te koop aangeboden. Daags erna sloot ik bij mijn vrienden aan voor een eerste rondje in het bos.

 

Negen maanden later is de fiets kapot. Een framebreuk die niet meer gerepareerd kan worden. Zelfs een industrieel lasser zag geen mogelijkheid het aluminium frame te lassen. Natuurlijk, de twee uiteindes aaneenlassen zou geen probleem vormen, hij kon echter niet beloven dat ik niet binnen binnen afzienbare tijd zou crashen. De lasnaad zal altijd een kwetsbaar punt blijven en dat wil je niet als je door het bos aan het rossen bent.

Met de winter voor de deur en de laatste rit op de racefiets verreden keek ik met bedroefde ogen naar de geknakte MTB in de schuur. Hoeveel plezier ga ik komende winter missen? In welke staat stap ik volgend seizoen op de racefiets? In herinner mij het eerste ritje op de racefiets na een winter in het bos, ik was fitter dan toen ik mijn racefiets oppoetste voor de winterstalling! Met de ziel onder mijn arm bezocht ik dit najaar BikeMotion om onder andere met Canyon te praten over een mogelijke samenwerking met HetisKoers!. Verlekkerd stond ik naar de uitgestalde MTB’s te kijken, zelfs Quintana’s racefiets uit de Giro kon mij minder bekoren. Hoe dat zo? vroeg Canyon mij en ik vertelde hen het verhaal.

We kwamen overeen dat ik, juist ik, met mijn grote lijf en bijbehorend gewicht, een Canyon mag gaan testen. Op mijn aandringen wordt dit een duurtest ;-)

deel II: Sinterklaas! Een enorme doos, uitpakken, assembleren en fietsen maar. 

Mobiele versie afsluiten