Ik zag eigenlijk een beetje op tegen de etappe van vandaag. Een vlakke rit van 258 kilometer, door een niet al te charmant stuk Italië, in de regen, dat is zelfs in een klassieker alleen maar leuk als het stiekem toch niet helemaal vlak is, als er kasseien liggen of als er veel wind staat. Veel renners dachten er ook zo over, zelfs Thomas De Gendt had geen zin om in de aanval te gaan. Simon Pellaud probeerde hem nog over te halen, tevergeefs. ‘Je bent de afgelopen twee dagen ook niet met mij meegegaan,’ aldus De Gendt.
Dat de rit werd ingekort tot 124 kilometer was heuglijk nieuws voor iedereen behalve Girobaas Mauro Vegni, die niet wist hoe hij dit moest gaan uitleggen aan al die dorpjes die nu voor niets honderden roze ballonnen hadden opgeblazen en in de regen fietsen hadden geknutseld van strobalen en oud papier. Voor ons scheelde het niet alleen ruim drie uur lang naar een kansloze ontsnapping, achtervolgende sprintersploegen en knutselwerkjes staren, maar ook drie uur bezorgdheid om de rozetruidrager. (Zit hij nog op zijn fiets? Is hij gelukkig? Zit hij wel vooraan? Vat hij geen kou? Eet en drinkt hij wel genoeg? Valt Hindley niet aan?)
Veertien renners – met Pellaud, zonder De Gendt – gingen in de aanval. Bora-Hansgrohe probeerde het gat te dichten maar staakte de achtervolging op iets minder dan zestig kilometer van de meet, tot opluchting van iedereen behalve Sagan. De sfeer in het peloton was uitgelaten, op het losbandige af. Iedereen met vrienden was aan het kletsen, hier en daar werd een taartje gegeten. Kelderman, Hindley, Dennis en Geoghegan Hart raakten niet uitgepraat. Ze kliekten samen als schoolmeisjes die een dag eerder stiekem een fles zoete spumante d’Asti hadden leeggedronken in het fietsenhok.
De voorsprong van de kopgroep liep op tot ruim elf minuten. Het gaf ons de tijd Wilco Kelderman een stuk beter te leren kennen. Via het scherm kregen we van de regie een inkijkje in het vriendenboekje van de Giro dat hij had ingevuld:
Travel destination: Italy
Sport legend: X
Spoken languages: HOL, ENG
Movie: X
Music: All of it
Food: Italian
Dol op Italië en Italiaans eten. Hekel aan films en sporters. Groot fan van opera, hardrock, country, schlagers, jazz, r&b, latinklassiekers en Bach.
De Tsjech Josef Cerny won de rit. Geoghegan Hart deed met de meet in zicht nog een verwoede poging om wat seconden te sprokkelen. Dat het hem niet lukte, was vooral te danken aan de mannen van Deceunick-Quick Step, die – schijnbaar instinctief – het gaatje dichtreden. Misschien moet Kelderman vanavond maar een lekkere Italiaanse maaltijd voor The Wolfpack bereiden, als bedankje.
Morgen Sestrieredag. Laten we hopen dat Kelderman muziek in de benen heeft. All of it.