De Tour van 2013 was er eentje om in te lijsten voor het Nederlands wielrennen. Belkin speelde lang mee voor de ereplaatsen in het eindklassement, Vacansoleil-DCM durfde het aan met de jonge gebroeders Van Poppel en de sprintploeg van Spekenbrink kwam tot volledige wasdom. Een Tour de France waarvan je achteraf dacht: was ik er maar bij geweest met een camera. We mogen dus van geluk spreken dat een ploeg van de NOS onder leiding van Kees Jongkind erbij was voor de journalistieke docu De Tour van Bauke. Minder bekend was dat ook de NTR aanwezig was in de persoon van Dirk Jan Roeleven, bekend van Andere Tijden Sport en zijn onvolprezen roadtrip De nieuwe fiets.
U heeft her en der al enkele getuigschriften kunnen lezen. Onze excuses dat we zo laat zijn. We hadden niet het geluk op een druilerige regendag op een onchristelijke tijd aanwezig te zijn bij de persvertoning. We moesten het doen met de feestelijke première van Nieuwe Helden in het Louis Hartlooper Complex in Utrecht, waar het oude en nieuwe wielrennen bijeen waren om te genieten van een fantastisch mooie documentaire. Zo bespraken we vooraf met Johannes de wielerprono waar we beiden geen kans maken in de Waalse Klassiekers, was het dringen aan de bar omdat een grijzende eminentie de halve toog bezet hield vanwege een oude Bordeaux en struikelden we bijna over de kuif van Kittel. Of was het toch de snor van Degenkolb? Dat alles opgeleukt door wielervrouwen.
Herman – nu wel voor een héél groot scherm – van der Zandt opende het bal met een heuse Springsteenreferentie (‘We are not in a church but you gonna feel the love!’), alvorens het woord te laten aan hoogwaardigheidsbekleders als de burgemeester van Utrecht en niemand minder dan de minister van Buitenlandse zaken. Waar Van Agt het Nederlandse kabinet eens liet wachten voor de Tour, moest nu de situatie in de Oekraïne even pas op de plaats maken.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Is Nieuwe Helden beter dan De Tour van Bauke? We gaan geen appels met peren vergelijken, dus die vraag kunnen en willen we niet beantwoorden. Waar de NOS een gedegen journalistieke reportage maakte die op dat moment hard nodig was om het wielrennen zijn geloofwaardigheid terug te geven, mocht Roeleven een jongensboek verfilmen.
Een film met een script: Roeleven schreef op voorhand in de pitch voor de nodige financiële steun dat Marcel Kittel uit naam van Argos-Shimano de eerste én laatste rit zou winnen van de Tour de France. Rit 1 was voor de sprinters een uitgelezen kans om eens het geel te dragen door het ontbreken van een proloog. De laatste rit van de Tour is, sinds deze eindigt op de Champs-Elysees, het officieuze wereldkampioenschap voor sprinters. Je verzint het niet en het gebeurt. Roeleven verzon het wel. En op het moment dat Tom Veelers, één van de belangrijke pionnen in het sprinttreintje van Kittel, door Cavendish in een voor hem uitzichtloze sprint onderuit geschoffeld wordt, dient zich volgens de wetten van het klassieke drama de schurk van de film aan. Een goed boek schrijft zichzelf.
Het is een prachtfilm geworden. Met in de hoofdrol de bezonnebrilde kuif van Marcel Kittel. De uit brons gebeeldhouwde reuzendoder die ondanks vroeg succes met beide wielen op de grond blijft. De Oscar voor beste bijrol gaat ongetwijfeld naar John Degenkolb in zijn rol van filosofische anti-held die op momenten voor bezinning zorgt (‘Wij worden betaald om anderen pijn te doen, zoals huurlingen’). Overigens geenszins het sullige vriendje van dé held, daar zorgt zijn snor wel voor. Was deze film drie jaar eerder verschenen, dan liep kunstzinnig Nederland nu niet met een baardje maar met een hippe Degenkolbsnor. Grote sterren maken nog geen topfilm, de ondersteunende cast moet ook van grote kwaliteit zijn. Laat dat maar over aan Koen de Kort, Roy Curvers, Tom Veelers en de uiterst sympathieke verzorger Ignacio Rodriguez, een man met een oogopslag van iemand die alles in het wielrennen wel heeft meegemaakt. En daarbuiten.
We hebben genoten. Van de film, de atmosfeer, de liefde voor het wielrennen én de naborrel. Op het moment dat wij onder de laatsten huiswaarts keerden, haalde Kittel nog een rondje voor zijn teamgenoten. En hij had al genoeg getrakteerd die avond. De jongens uit zijn sprintploeg gingen naar huis met een gepersonaliseerde zwart-gele fixie. Ook dat is het nieuwe wielrennen: de Rolex, voorheen hét cadeau bij uitstek voor de arbeiders van de weg is vervangen door toepasselijker werktuig voor de nieuwe helden van het wielrennen.
Trailer
- 100 Fietsen - 12/12/2023
- Welk bier past bij Gent-Wevelgem? - 21/03/2023
- Gent-Wevelgem: zelf fietsen en/of doorkomst bij ons? - 27/02/2023